κι εκεί που κάθομαι απο μικρή
μου άρεσε να κάνω αυτό το παιχνίδι
κοίταζα μέσα απο τα μάτια του άλλου
προαπαθούσα να σκεφτώ με τις σκέψεις του
μεγαλώνοντας το παιχνίδι αγρίεψε
δεν ήταν πια χαριτωμένο
ολοένα και πιο μικρονοηκές οι σκέψεις
και οι απόψεις
θα μου κάνεις εμένα τον έξυπνο?
νομίζεις ότι ξέρεις περισσότερα απο εμένα? ( κι ας ήταν φανερή η διαφορά πολλές φορές μεταξύ κάποιων ανθρώπων)
νομίζεις ότι είσαι πιο όμορφη?
νομίζεις ότι είσαι πιο καλή?
νομίζεις ότι συνέχεια θα τα καταφέρνεις?
τώρα θα δεις.
εγώ θα σε καρφώσω στον προιστάμενο!
εγώ θα σε καρφώσω στον φίλο σου, που κοίταξες τον διπλανό που μου αρέσει!
εγώ θα πω στην φίλη σου, εγώ......εγώ.......
κι απέξω γέλια και χαμόγελα,
μα η σκέψη σαν σαίτα,
να σε γεμίζει ενοχές όταν προσπαθείς για το καλό
και ακόμη περισσότερες που καταλαβαίνεις
που συναισθάνεσαι
που νοιώθεις
που σπας το εγωκεντρικό τους κέλυφος
που τους κάνεις ανίσχυρους
και όλα αυτά, γιατί απλά
τους αγαπάς,
γιατί αγαπάς
γιατί πονάς και καταλαβαίνεις τον πόνο του άλλου
σαν δικό σου
γιατί ψάχνεις να βρεις τρόπο να μην ερεθίζεις
να μην γίνεσαι ένας καθαρός καθρέπτης
γιαυτούς
τους περισσότερους
που βαυκαλίζονται
κοροιδεύοντας τις ψυχές των άλλων!!!!!!!
τα παιδιά
τα ζώα
και κάποιοι που νιώθουν όπως αυτά
σε καταλαβαίνουν...... μην ανησυχείς
κοιτάξου στον καθρέπτη, προσπάθησε να δεις μέσα απο τον καθρέπτη των ανθρώπων
που σε αγαπούν και σε καταλαβαίνουν πραγματικά
και αυτό θα γίνει
όταν ξεκινήσεις να το κάνεις εσύ για τον εαυτό σου!!!!!
