| |
Ο χρόνος ψάχνει ένα παράθυρο ανοιχτό
Μια ήσυχη στιγμή καλά κρυμμένη
Έναν αέρα στο κορμί και στο μυαλό
Και μία θάλασσα βαθιά και μεθυσμένη…
Ο φόβος κρέμεται στις άκρες των ματιών
Μια μουσική που ‘χει φτερά στην ωμοπλάτη
Ένα φιλί σαν τις ζωές των νηστικών
Που ψάχνουν χρόνια στα σκουπίδια λίγη αγάπη…
Οι μέρες φεύγουν σαν σταγόνες μιας βροχής
Περνούν οι νύχτες σαν ποτάμι θυμωμένο
Εγώ στα πρόθυρα μιας τρέλα μου γνωστής
Κι εσύ χαμένη σε ένα πάθος σου σβησμένο…
Όλα τ’ απέραντα αν θες να τ’ ακουμπάς
Θέλει η ζωή να ‘χεις ζωές για να την ζήσεις
Η αρρωσταίνεις και σιγά σιγά ψοφάς
Η προσπαθείς από το τίποτα να φύγεις…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
