Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Στην Πόλη
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130617 Τραγούδια, 269435 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Στην Πόλη
 
Άλλη μια μέρα, στο μπαλκόνι της χαράζει
σ' αυτή την Πόλη που θυμάται και πονάει
μαύρη ομίχλη απ' την αιθάλη του φουγάρου
γεύση πικρή μέσα στο στόμα του τσιγάρου.

Χρόνια παλεύεις με τα χέρια γυμνωμένα
μόνη σου έμεινες κι ακόμα περιμένεις
θαμμένη στις στοές των προμαχώνων
ταξίδι στους αιώνας των αιώνων.

Απ' του Βοσπόρου τα νερά, ήλιου πορφύρα
Πύλη χρυσή που περιμένεις να ξανανοίξει
ενδεδυμένη πολυσταύρια φαιλόνια
ξεγυμνωμένη απ' της ψυχής σου τα τελόνια.

Οι μέρες φεύγουν δεν αφήνουνε πια ίχνη
μόνη σου έμεινες κι ακόμα περιμένεις
αγγέλους από ψηλά ν' ανοίξουν δρόμους
να γράψουν με ρομφαίες άγραφους νόμους.

ακ 1358




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Στο κενό και στο άπειρο -fb Γιάννης Μπερούκας
 
Αταξίδευτος
28-04-2014 @ 10:43
Ωραία και εμπνευσμένη γραφή
Εύγε Γιάννη, έχεις ωραίο ύφος στα δημιουργήματά σου
με ακριβείς αναφορές ,πιστός στην αυθεντικότητα .

::up.:: ::up.:: ::up.::
ΑΝΤΗΣ
28-04-2014 @ 11:00
φοβερο
alfanet
28-04-2014 @ 11:45
σε διαβαζω γιατι ξεχωριζεις
πανεμορφο το ποιημα σου ::theos.:: ::theos.::
pennastregata
28-04-2014 @ 11:46
Πολύ όμορφο, Γιάννη... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Παπαθεοφάνου Αθηνά
28-04-2014 @ 12:37
::up.:: Φανταστικά όμορφο!!!!! ::yes.::
Χρόνια παλεύεις με τα χέρια γυμνωμένα
μόνη σου έμεινες κι ακόμα περιμένεις
θαμένη στις στοές των προμαχώνων
ταξίδι, στους αιώνας των αιώνων

Απ του Βοσπόρου τα νερά Ήλιου πορφύρα
Πύλη χρυσή που περιμένεις να ξανανοίξει
ενδεδυμένη πολυσταύρια φαιλόνια
ξεγυμνωμένη απ της ψυχής σου τα τελόνια ::theos.::
φραγκοσυριανος
29-04-2014 @ 16:30
Χρόνια παλεύεις με τα χέρια γυμνωμένα
μόνη σου έμεινες κι ακόμα περιμένεις
θαμένη στις στοές των προμαχώνων
ταξίδι, στους αιώνας των αιώνων

Απ του Βοσπόρου τα νερά Ήλιου πορφύρα
Πύλη χρυσή που περιμένεις να ξανανοίξει
ενδεδυμένη πολυσταύρια φαιλόνια
ξεγυμνωμένη απ της ψυχής σου τα τελόνια ::up.:: ::up.:: ::up.::
Κοιτάζω μ(προ)στά.
03-05-2014 @ 13:00
::up.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο