Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ποίημα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130660 Τραγούδια, 269442 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ποίημα
 
Αφιερωμένο

Σ ΄ α γ α π ώ Μ α μ ά.

Μάνα γιατί δε μου μίλαγες;
Μάνα δε σε κατάλαβα ποτέ.
Δεν άξιζα τίποτα;
Μάνα γιατί ποτέ δεν σ΄ ένοιωσα;
Πόσα λάθη κάναμε… Μάνα.
Μάνα δεν δικαίωσες τη ζωή μου.
Γιατί;
Τι έκανα που δεν σου άρεσε;
Μάνα, δεν αντέχω άλλο.
Κλαίω κι ας μην το επιτρέπεις.
Κλαίω σα γυναικούλα.
«Δεν είναι αξιοπρεπές.Οι δυνατοί δεν κλαίνε»,
έλεγες, Μαμά.
Γιατί Mαμά;
Το κλάμα θείο δώρο για την ψυχή είναι.
Γιατί το στερηθήκαμε;
Μαμά άνθρωποι είμαστε και εμείς.
Ποτέ δεν σε θυμάμαι να κλαις μα μήτε να γελάς.
Πόσο ματωμένη ήταν η ψυχή σου Μάνα μου;
Τι πόνο έκλεινες σφικτά.
Όστρακο γυαλιστερό, ωραίο, γαντζωμένο σε βράχο ήσουνα Μάνα.
Ποτέ δεν μ΄ άφησες να σ΄ αγγίξω.
Κι ας ήρθαν φουρτούνες, αστροπελέκια, θύελλες τρανές.
Εσύ, εκεί στην κορυφή, ακούνητη, λαμπερή.
Τάχα θα σε καταλάβω κάποτε Μαμά;
Ή στην όχθη του ποταμού, κάτω από την άσπρη ελιά
θα με περιμένεις και εκεί ακόμη Μαμά, θ΄ αρχίσεις να με ψέγεις.
Σ΄ αγαπώ Μαμά.
Πάντα μου έλειπε η αγκαλιά σου.
Λες κάποτε να συναντηθούμε να τα βρούμε;
Ή λήθη τυλίγει τον κόσμο, που εκεί όλοι μαζευτήκατε.
Αλήθεια δεν μου είπες το είδες το γελαστό μας αγόρι, Μάνα;
Τα είπατε;
Πάντα ξέρατε οι δυο σας να μιλάτε Μαμά.
Σκεφτήκατε πόσο μόνη μ΄ αφήσατε.
Ή ακόμα πιστεύει ο γεννήτορας, ο ωραίος, πως είμαι δυνατή!!!
Κουράστηκα Μαμά.
Θέλω ένα χάδι στα γκρίζα μου μαλλιά.
Θέλω κάποιος «κοριτσάκι μου» να με πει, Μαμά.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Να κυνηγάς τα όνειρα σου !!!
 
βενετσιάνικη. μάσκα
11-05-2014 @ 04:24
Κουράστηκα Μαμά.
Θέλω ένα χάδι στα γκρίζα μου μαλλιά.
Θέλω κάποιος «κοριτσάκι μου» να με πει, Μαμά.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

η αλήθεια είναι πως κ όλον τον κόσμο να χεις στο πλάι σου, αν λείπει η μάνα από κοντά σου δύσκολα στέκεσαι στα πόδια σου
γαλάζια πεταλούδα
11-05-2014 @ 07:00
όμορφη αφιέρωση!! ::angel.:: ::hug.::
Νικηφόρος Ουρανός 38
11-05-2014 @ 07:37
Τρυφερό, νοσταλγικό, συγκινησιακό!
Στο σύνολό του, ένας υπέροχος ύμνος
για τη Μάνα,ένα ποιητικό αριστούργημα
σε ελεύθερο στίχο!
Καλημέρα, Μελίτα!
MARGARITA
11-05-2014 @ 08:08
https://www.youtube.com/watch?v=MZ1A55fUmB4
Καλημέρα σου Μελίτα....θαυμάσιο το πεζοποίημα σου ::smile.::
Ναταλία...
11-05-2014 @ 13:10
Πόσο ματωμένη ήταν η ψυχή σου Μάνα μου;
Τι πόνο έκλεινες σφικτά.

Εξαιρετική γραφή ::yes.:: ::theos.:: ::hug.::
melitaadam@yahoo.gr
12-05-2014 @ 10:36
Χαίρομαι που σας άρεσε!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο