| |
κατω απο εναστρους ουρανους
επνιξα τη χαρα μου
το γελιο στον τοιχο ζωγραφισα
δυο δακρυα και δυο λουλουδια αφησα
με φοβισε ο φοβος για λιγο
γιατι αραγε; τι ειχα να χασω;
ολα σ ενα κορμι τα κουβαλαω
ποιος νοιαζεται να νιωσει
το αρωμα ενος τριανταφυλλου;
το μονο που θελει ειναι να το εχει
ενα νεκρο, ομορφο, χωρις αρωμα τριανταφυλλο
να εχει, να εχει, να εχει
ενα αοσμο κορμι, ενα κουφαρι που περπαταει
κατω απο εναστρους ουρανους
και θελει ολο θελει κι αλλο
κι ολο περισσοτερο θελει
μα και πως να γεμισει με θελω
το κουφαρι;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
