| |
Κρύβω βαθιά μου μια πληγή πλημμυρισμένη
Με φρέσκο αίμα από λάθη μου παλιά
Μια γερασμένη μου χαρά πικρή και ξένη
Σαν κατηφόρα δίχως φρένα, στα τυφλά...
Μοιάζουν τα χρόνια μου αιώνες κουρασμένοι
Βουνά που τσάκισαν στου ανέμου την ορμή
Σαν καφενέδες που σαπίσανε κλεισμένοι
Με την αρρώστια της σκουριάς κι από ντροπή...
Σκάβω τα βράδια της ψυχής μου τα πηγάδια
Ψάχνω στο τίποτα να βρω μια αφορμή
Γίναν οι λέξεις μου της μοίρας μου τα χάδια
Μια μυστική μου στο σκοτάδι διαδρομή...
Τι με κρατάει ζωντανό και τι με λιώνει
Αν με ρωτήσεις δεν θα ξέρω να σου πω
Ξέρω μονάχα πως αυτό που με σκοτώνει
Είναι από μένα δυο φορές πιο δυνατό...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 3
| | | | | | | |
|
