Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131037 Τραγούδια, 269516 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ε2
 
Μπροστα μας υπηρχε ενα μικρο δρομακι που κατεληγε στην εισοδο του σπιτιου.ο κηπος ηταν αληθινο δασος.διαφορα φυτα,ογκωδεις θαμνοι τοσο πυκνοι που θα μπορουσες να χεσεις ανενοχλητος πισω τους,δεντρα δεντρα δεντρα.αληθινη ζουγκλα.υπηρχαν κουνιες και παγκακια και ο φωτισμος ηταν αρκετα καλος ετσι ωστε να μπορεις να βλεπεις που πατας.εκτος απο την μεγαλη ποικιλια φυτων αναλογης ποιοτητας ηταν και αυτη των ανθρωπων.μαυρυδεροι,ασιατες,λευκοι,κοντοι,ψηλοι,λεπτοι,χοντροι.μικρα,μεγαλα βυζια,γυναικες με σωμα καλαμιου,γυναικες ιπποποταμοι.υπηρχαν τα παντα.βεβαια οι περισσοτεροι απο αυτους ηταν σκνιπα.οποτε αν ηθελες να επικοινωνησεις μαζι τους θα επρεπε σιγουρα να τα πιεις και εσυ.στην πορτα η ε. χαιρετησε εναν γοριλα με κοστουμι.
-μα καλα ε. ποιος ειναι αυτος?
-π. αυτος ειναι ο τυπος που κανει το παρτι.
-αχα
ο τυπος υποστηριζε πως ειχε καλεσει καμια εικοσαρια ατομα αλλα στην πραγματικοτητα ειχαν εμφανιστει καμια πενηνταρια.τους περισσοτερους απο αυτους δεν τους γνωριζε αλλα το γεγονος δεν εδειξε να τον ενοχλει.μπηκαμε μεσα γεμισαμε τα ποτηρια μας και ψαξαμε για καμια καλη θεση.ο ε. γρηγορα εξαφανιστηκε.γουσταρε πολυ κατι τετοιες συνευρεσεις.αυτο το κοριτσι ηταν
αληθινο αινιγμα.της αρκουσαν δεκα δευτερα για να πιασει κουβεντα με καποιον.ετσι ειχε γινει και τωρα.μετα απο αρκετη ωρα την βρηκαμε να καθεται στις σκαλες που οδηγουσαν στον δευτερο οροφο παρεα με κατι λουληδες.οι τυποι προσπαθουσαν να της την πεσουν αλλα η ε.που δεν ηταν πιτα ελεγχε την κατασταση και τους επαιζε.δυσμοιρα παλικαρια.την αφησαμε εκει που την βρηκαμε και φυγαμε.ο ντ. ειχε βρει καποια γνωστη και μιλουσαν στην αυλη.τρεχα γυρευε που την ηξερε και αυτος.αυτος ο ντ. εκανε κατι μουρλιες με φωτιες και σε καποιο απο τα θεαματα του την ειχε γνωρισει.ας ειναι.μονο ο ο. ηταν κομπλε.το μυαλο του φαινοταν να ηταν στην θεση του.
αν και κουβαλαγε μαζι του ενα μικρο σημειωματαριο και κατεγραφε τις εμπειριες του.θα μας εθαβε εκει μεσα.οποτε θα ηταν καλυτερα να τον προλαβω.ξαναγεμισαμε τα ποτα μας και ο ο. αρχισε να αναζητα το μαγικο χορταρι.εκεινη την στιγμη δεν φαινοταν κατι αναμενο.
ειχαμε αργησει και τα ειχαν εξαφανισει οι μαγκες.τελικα κατορθωσαμε να βρουμε κατι τυπους στην κουζινα οι οποιοι ειχαν ανοιξει το ψυγειο και ετρωγαν σαλαμια,τυρια,γιαουρτια και οτι αλλο θες.το πλιατσικο ειχε ξεκινησει.καθομουν διπλα στο παραθυρο πουεβλεπε στην αυλη και τους παρατηρουσα.ο ο. ρωτησε εναν απο αυτους αν εχει το μαγικο χορταρι που εψαχνε.ο τυπος απαντησε μενα μεγαλειωδες χαμογελο.αλλα θα χρειαζοταν καπνο.ο ο. του πασαρε το ταμπακο κατευθειαν και η τελετη ξεκινησε.ηταν πραγματικος μαεστρος.μοιραζε τον καπνο σε ισες ποσοτητες στο χαρτι με τα τεραστια δακτυλα του,πεταγε το πραμα,εγλυφε,κολλαγε,αναβε και ρουφαγε.καλυτερος και απο μηχανη.γρηγορα ειχαν μαζευτει και αλλοι εκει μεσα περιμενοντας την σειρα τους.ρουφηξε ο πρωτος,ο δευτερος και εμενε ακομα αλλος ενας για να περασει στον ο.ο τυπος τελειωνει παει να πασαρει το πραμα στον ο. και ολα σταματανε.ενα χερι εμφανιστηκε απο το παραθυρο και το αρπαξε.ο ο. βγαζει το κεφαλι εξω και αναζητητει τον τυπο.ο πουστης ειχε χαθει.μαζι και το μαγικο χορταρι.απογοητευμενοι γεμισαμε τα ποτηρια μας με κρασι ενω ο ο. αρχιζε να βριζει τον τυπο που εχασε το πραμα.λιγο ελειψε να πιαστουν στα χερια.ευτυχως τα πραγματα ηρεμησαν αλλα ο ο. θα συνεχιζε ολο το βραδυ να φωναζει για το χαμενο χορταρι
και τον καπνο που αδικα σπαταλησε.πηραμε τα κρασια και πηγαμε στην αιθουσα του χωρου.ενας μαυρυδερος εβαζε νταπα ντουπα μουσικη και διαφορα φιδια χορευαν διπλα μας.κατσαμε στους δερματινους καναπεδες,στριψαμε τα τσιγαρα μας και δεν μιλουσαμε.το κεφαλι μας ειχε αρχισει να τα παιζει.το νιωθαμε.στροβιλιζοταν σε φρενηρης ρυθμους.γρηγορα ανοιξα συζητηση με ενα διμετρο ξανθο μουνι.εστω και αν καθοταν καταλαβαινα απο τα πελωρια ποδια της πως με παιρναγε δυο κεφαλια.ο ο.μιλαγε με κατι κινεζες.πανω σε στραβες επεσε
ο τυπος.ενω η δικια μου κατασταση δεν προχωραγε με τιποτα και εδειχνε πως ειχε πιασει πατο πραγμα που σημαινε πως επρεπε να την κανω αυτη του ο. πηγαινε περηφημα.αλλα οχι για αυτον.οι κινεζες τον ειχαν βαλει αναμεσα τους σενα καναπε και προσπαθουσαν να
τον πασπατεψουν.ο ο. ευγενικοτατος οπως παντα.με το χαμενο του βλεμμα τους ελεγε "οχι κυριες μου οχι ειμαι αρκετα μεθυσμενος οχι".αλλα αυτες συνεχιζαν.του χαιδευαν τα μαλλια,την κοιλια και οτι αλλο μπορουσαν.με τα πολλα καταφερε να θεσει σε λειτουργια την τελευταια
εξοδο της ριτα χειγουορθ.ο ο. ηταν και παλι ελευθερος.μπορουσε να αναπνευσει ξανα τον ντουμανιασμενο αερα του δωματιου.στο μεταξυ εγω ετρωγα κατι φυστικια που ειχα βρει εκει κοντα.δεν μου εφταιναν ομως.γυρισα στην κουζινα,ανοιξα το ψυγειο και αρχισα να τρωω διαφορα τυρια. εκεινη την στιγμη εμφανιστηκε ο ο.
-μα καλα ρε π. τι στο διαολο κανεις?
-εσυ τι λες να κανω?τρωω
ο ο. απλωσε το χερι του στο ψυγειο,μαζεψε ενα καπτεν μοργκανς και το εκρυψε σενα ντουλαπι.μετα απο λιγο εφερε την τσαντα του και το εχωσε μεσα.εβαλα και εγω ψωμια,σαλαμια και τυρια και σηκωθηκαμε και φυγαμε.στην αυλη βρηκαμε την ε. και τον ντ.μας εψαχναν ωρα.τα μαζεψαμε και την καναμε.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 1
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

.....Ουτε που θα το καταλαβουμε
 
Tabasco
18-05-2014 @ 15:13
Ενδιαφερουσα ιστορια Nasville

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο