Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ζήσε τη ζωή σου και μην ακούς κανένα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130610 Τραγούδια, 269428 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ζήσε τη ζωή σου και μην ακούς κανένα
 
''Ζήσε τη ζωή σου και μην ακούς κανέναν''.
Πόσα πρέπει σου στερέψανε ζωή;
Φθαρμένους δρόμους, ξυπόλητος
πατούσες κάθε πρωί.
Τ' αγκάθια σου ματώνανε τις πατούσες
φορτωμένος με ξύλα απ' τα όρη
έξι χρονών παιδί.
Πόσα δάκρυα θα βρω πετρωμένα
αν ταξιδέψω προς τα κει;

''Ζήσε τη ζωή σου και μην ακούς κανέναν''.
Πόσα βάρη σου λυγίσαν το κορμί;
Με δυο τσιγκάκια στους ώμους,
γέρναν τα κλαδιά στ' αμπέλια που περνούσες.
Oύτε ένα δίφραγκο δεν κόστιζε η ζωή.
Δεκαοχτώ χρονών παιδί.
Πόσες αντοχές θα βρω σπαρμένες
αν ταξιδέψω προς τα κει;

''Ζήσε τη ζωή σου και μην ακούς κανέναν''.
Το χέρι της κρατούσες σ' ολόδροσα πεύκα
γεύσεις της έδινες και σου δινε τη γνώση.
Δεν κάνει λέγανε να ελπίζεις στη ζωή.
Πόσα όνειρα θα δω χαραγμένα σ' εκείνα τα δέντρα
αν ταξιδέψω προς τα κει;

Ζήσε τη ζωή σου και μην ακούς κανέναν.
Πόσα ταξίδια πήγες που δεν τα θελες εσύ;
Εργάτη σ' εργοστάσιο σε κλείσανε κι εκεί,
με κάθε οξυγόνο που στερήθηκες,
πέτρα - πέτρα έχτισες το σπίτι σου εδώ.
Για να χεις δρόμο να γυρίσεις
στο μοναδικό ταξίδι που αποφάσισες σε μια στιγμή.
Πόσα θέλω θα βρω χτισμένα σ' εκείνον τον τόπο
αν ταξιδέψω προς τα κει;

''Ζήσε τη ζωή σου και μην ακούς κανέναν''.
Ακλούθησες τη μοίρα σου και γέννησες παιδιά,
τα στόλισες μ' αγάπη, τους έδωσες φτερά
να πετάξουν όσο μπορούν πιο μακριά.
Για να μη δουν τον πόνο που σε τσάκιζε κρυφά.
Πόσες ευχές ανείπωτες στην κρυφή σου ψυχή
θα βρω αν ταξιδέψω προς τα κει;

''Ζήσε τη ζωή σου και μην ακούς κανέναν''.
Με πόσο αίμα πλήρωσες αυτή τη συμβουλή;
Πόσα ρυάκια αναβλήθηκαν
σε κάθε βύθισμα του κομπρεσέρ
που πλήγωνε τ' αυτιά σου;
Πόσες χαρές που έζησες δεν ήτανε δικές σου;
Σαν έπαιρνες αποδοχή απ' άλλους
μα όχι από κει που διψούσε η καρδιά σου;

''Ζήσε τη ζωή σου και μην ακούς κανέναν''.
Αυτά ήταν τα τελευταία λόγια που άκουσα από σένα.
Μ' ένα βιαστικό σημείωμα χάθηκες,
"δε φταίει κανείς''.
Πόσα τρομαγμένα πουλιά πετάχτηκαν στο βλέμμα σου;
Πόσες αλήθειες που δεν έμαθε κανείς;
Ποια τρέλα σε φυγάδευσε σ΄ αλλιώτικα κελιά;
Κι οι άλλοι είπαν "αντράκι'' ήσουν τελικά.

Ζήσε τη ζωή σου και μην ακούς κανέναν.
Τα μάτια σου ανταριασμένες θάλασσες
που άφριζαν κατάματα τη θλίψη...
Κι εγώ εννιά χρόνια και σήμερα
ψάχνω τα κύματά σου...
Στιγμή μη σε ξεχάσω και χαθείς
Κάθε μέρα ταξιδεύω προς τα κει.
Πατέρα μου ζεις;;;
Κάθε μέρα ζω τη ζωή μου ακούγοντας εσένα.
Αντλώντας τ΄ αποθέματα που δε στερεύουνε ποτέ...
Γιατί με γέμισες αγάπη και ψυχή και καλοσύνη.
Επειδή έτσι ήσουνα εσύ.
Πατέρα μου ζεις.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 25
      Στα αγαπημένα: 4
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κάθε μέρα με χάνω http://www.asterotropio.blogspot.com/
 
fevroni
24-03-2006
Πόσα τρομαγμένα πουλιά πετάχτηκαν στο βλέμμα σου; συγκινίθηκα.....
Τσακίρη Χαρά
24-03-2006
Αχ! βρε Jeny μου, τουλάχιστον έχεις πολλά να θυμάσαι απ' αυτόν κι αυτό είναι πάρα πολύ! Αλλοι δεν έχουν τίποτα..... Απο τα καλύτερα που έχω διαβάσει κι έσταξαν πάνω στις χαρακιές της ψυχής μου......να 'σαι καλά!!!
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
24-03-2006
Καλημερα Κυρια μου !!!!! Υπεροχο αλλα τον τιτλο θα στον κλεψω να το κανω τραγουδι !!!!!!! Τα σεβη μου!!!!
Αστεροτρόπιο (Jeny)
24-03-2006
Fevroni σ' ευχαριστώ. Χαρά, ώρα στέκομαι δω και ψάχνω λόγια. Χαίρομαι που με νιώθεις. Γιώργο, ελεύθερα, γράψε ένα απ' τα ωραία σου. Σαν σήμερα τον έχασα, θα το αφιερώσω...
elena
24-03-2006
Να ζήσεις να τον θυμάσαι, να ζήσεις να μας γράφεις έτσι όμορφα .Αστέρι το ποίημα. Φιλιά
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
24-03-2006
:) :) :)
annaΤi
24-03-2006
μ' ανατρίχιασες.... μπράβο και στους δυό σας.... (και χρωστάς μαθήματα πεντοζάλι!!! δεν ξεχνώ...)
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
24-03-2006
Τα λόγια είναι περιτά.
MARGARITA
24-03-2006
Κλαίω ....κυλάνε δάκρυα και ξεπλένουν πόνο εσύ γνωρίζεις το γιατί...όσους αγαπάμε τους κουβαλάμε μέσα μας μάτια μου....σε ευχαριστώ για αυτά τα δάκρυα της λύτρωσης που μου προξένησε το ποίημα σου το αληθινό...το λάτρεψα δεν είναι υπερβολή...στα αγαπημένα μου
Nyxterinos_Episkeptis
24-03-2006
Τι να σχολιάσω εγω ο "μικρός" ??? Κάθε στροφή και ένα ξεχωριστό ποίημα
Αστεροτρόπιο (Jeny)
24-03-2006
Έλενα, Παραποιητή, Διαμαντή σας ευχαριστώ. annaTi, ξεφτέρι θα σε κάνω. Μαργαρίτα....... έτσι να λυτρωθείς. Εμείς δυο ψυχές που ανταμώσανε και σ΄ ευχαρίστώ εγώ γι΄αυτό. Νυχτερινέ, wellcome back. Σ' ευχαριστώ.
ειρήνη
24-03-2006
υπέροχο τζένη!!!!!!!!!!!!!
anthrakoryxos
24-03-2006
Όταν ψυχές ανοίγουνε και σ΄αφήνουν να τις διαβάσεις ανέγγιχτες, ανατριχιάζω. Πόσοι το κάνουν αυτό; Είσαι μια απο αυτές!
μπρουχίτα
24-03-2006
Θα συμφωνήσω με τον ανθρακωρύχο, αν και σου το έχω ξαναπεί Τζενάκι... Συνεχίζεις το άνοιγμα της ψυχής σου χωρίς φόβο και γουστάρω τρελά! Μπράβο σου...
Γιώργος_Κ
24-03-2006
...θα το αποθηκέυσω για ανάγνωση άλλη φορά, γιατί είμαι κομμάτια απο βαρύ πονοκέφαλο...με έχει πεθάνει το νέφος...:)
Αστεροτρόπιο (Jeny)
24-03-2006
Πατρίδα μου Ειρήνη να σαι καλά. Ανθρακωρύχε και Μπρουχίτα μου, κι οι δυο αγαπημένοι. Στο αδιέξοδο δεν κάνω όπισθεν, βουτάω στο γκρεμό. Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια από καρδιάς. Κόκκινε, ζαλισμένε μου...
ARGY
24-03-2006
Το έστειλα στα αγαπημένα για να το διαβάσω αργότερα με την άνεση μου. Καλησπερίζω
AETΟΣ
24-03-2006
Θα συμφωνησω με τον ανθρακωρυχο...συγκινιθηκα...Ακολουθησες την μοιρασου και γεννησες παιδια,τα στολισες μ αγαπη τους εδωσες φτερα!!! καλη σου μερα.
Αστεροτρόπιο (Jeny)
24-03-2006
Argy για άλλη μια φορά σ' ευχαριστώ πολύ. Καλή σου μέρα επίσης fani, να σαι πάντα καλά εκεί που είσαι.
spil †
24-03-2006
Κάπου συναντηθήκαμε και σε γνώρισα, σα να μη σ είχα δει !!!
Αστεροτρόπιο (Jeny)
24-03-2006
Καλησπέρα spil. Χαίρομαι που είσαι εδώ, αν και όμολογώ πως δεν είμαι σίγουρη αν σε κατάλαβα σωστά!
AETΟΣ
24-03-2006
Καθως το ξαναδιαβαζω και δακρυα κυλουν στα ματια μου...και η σκεψη μου γυριζει στον πατερα μου που εφυγε στα ξαφνικα...και δεν προλαβα ν ακουσω τα τελευταια λογια του...νασαι παντα καλα που κουβαλας μεσα σου μια υπεροχη ψυχη...το βανω στα αγαπημενα μου και να ξερεις οτι ο πατερα σου ζει...να τον θυμασαι και να προσευχεσαι...
Λυγουρης
24-03-2006
δςν ξέρω έαν ειναι βιωματικό , σιγουρα όμως είναι κάτι δεν θα πω ποιημα αλλα καταθεση ψυχης που μίλαει κατευθείαν στην καρδια .
ioakim
25-03-2006
Πανέμορφο Jeny. Πόνοι μελλούμενοι αλλά και φόβοι με έκαναν να δακρύσω.
Σκιά
25-03-2006
Το πανέμορφο είναι λίγο.Τα συναισθήματά σου αγγίζουν και κάνουν κάποιους να δακρύζουν.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο