| |
| | Για τον μπαντινι |  | | |
Και ποιός καθορίζει τι είναι ορθό, σωστό , δίκαιο μπαντίνι μου ; Ο θηρευτής ή το θήραμα ; Κοινή συνιστώσα η επιβίωση. Του είδους ,του ατόμου, της επιθυμίας , της ανάγκης, της ιδέας, της σχέσης ,του συναισθήματος , της λογικής. Ποιός έχει την ικανότητα και άρα το δικαίωμα να καθορίσει πέραν του εαυτού του και το ορθό, το δίκαιο του άλλου, για να έχει γνώμονα, άξονα , σημείο αναφοράς καθολικό η λογική ή το συναίσθημα;
Κάθε άνθρωπος είναι ένα διαφορετικό σημείο αναφοράς ,ένας διαφορετικός μπαμπουίνος για τους άλλους, ένα διαφορετικό κράμα από τους υπόλοιπους , με διαφορετικές δυνατότητες και δεξιότητες, ικανότητες και αντιληψεις. Ετσι το τι είναι ορθό και άρα δίκαιο , καθολικός γνώμονας κρίσης και αξιολόγησης, είναι τόσο υποκειμενικό , όσο και η καθολικότητα της ζυγαριάς μας.
Θηρεύεις και θηρεύεσαι, εξουσιάζεις και εξουσιάζεσαι .Ταυτόχρονα μπαντίνι μου. Το ένα μόνο του, δεν μπορεί να συμβεί. Δεν υφίσταται. Η αλλοτρίωση με το περιβάλλον σου , δεν είναι τίποτα αλλο πέραν της αλλοτρίωσης με τον εαυτό σου. Φυσικό επακόλουθο είναι οι τάσεις για σφαίρες στον κρόταφο , για ξυραφάκια στους καρπούς . Η άρνηση. Η άρνηση της πραγματικότητας, του εαυτού μας ως αναπόσπαστο και ενιαίο κομμάτι της , ως μέρος της , και η φυγή. Απ τον ίδιο μας τον εαυτό, απ τη ζωή , απ τη ζωή μας.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | ..κι είναι η ποίηση η συνείδηση της πράξης.. | | | |
|
Αγνή
02-06-2014 @ 14:06 | όμορφα τα λες Γιάννη μου. όμως έχω μιά ένσταση:
όπως και να 'χει, εάν οι άλλοι ήταν μπαμπουίνοι
θα μπορούσαμε να συννενοηθούμε, αλλά δεν είναι ΔΥΣΤΥΧΩΣ. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
