| |
Στο θάνατο βρίσκω φτερά
Κοντά σου να πετάξω
Τον ίδιο μου τον εαυτό
θέλησα να ξεγράψω
σε πρόδωσα και πλήρωσα
ζωή από την ζωή μου
και στην παγίδα έπεσα
πλήγωσα την ψυχή μου
τώρα το ξέρω πως ποτέ
ξανά δεν θα αγαπήσω
έφυγες μίλια μακριά
και με σκιές απόγνωσης με άφησες να ζήσω
την μέρα εκείνη που ξανά
δίπλα σου θα με φέρει
την κυνηγάω χρόνια πολλά
και ντύνομαι θλιμμένη
το ξέρω κρύα η αγκαλιά
τα χέρια παγωμένα
μα η ψυχή σου ζωντανή
ζει μέσα από μένα
με άφησες και ζήτησες
εγώ να συνεχίσω
μα μου τελειώνει η αναπνοή
θα έρθω πριν λυγίσω
τα μάτια κλείνουν έτσι απλά
παγώνει η στιγμή σου
μα η κατάρα σε κοιτά
σου κλέβει τη ζωή σου
κατάρα ή ανάμνηση;
Σε πνίγει ή σ’ ανασταίνει;
Όσα λάθη κι αν έκανα
μαζί σου είμαι δεμένη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
