| |
| | Το κολατσιό |  | | |
Το κολατσιό
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Το πρωί στο ηλεκτρικό όλοι ήμαστε σιωπηλοί. Μερικοί συνεχίζουμε τον υπνάκο που άδοξα διακόψαμε όταν ντυθήκαμε και βγήκαμε έξω από τα σπίτια μας. Μερικοί διαβάζουμε. Μερικοί σκεφτόμαστε τις εκκρεμότητες της ημέρας και προσπαθούμε να βρούμε λύσεις. Άλλοι δεν σκέφτονται τίποτα, δεν κάνουν τίποτα αλλά δεν είναι ελεύθεροι αφού είναι υποχρεωμένοι να ταξιδέψουν πρωινίατικα.
Την απόλυτη σιωπή του βαγονιού την έσπασε μία βραχνιασμένη, από την χρόνια επαφή με την νικοτίνη, φωνή. Ο γέρος ευχαριστούσε μεγαλόφωνα τον υπάλληλο του σταθμού που τον είχε μεταφέρει, με την αναπηρική του καρέκλα, μέσα στο βαγόνι. Δεν είχε ένα πόδι και η μοναδική του προίκα ήταν μία μαύρη πλαστική σακούλα γεμάτη με διάφορα εφόδια. Ο παππούς μπορούσε να τσουλήσει με το μοναδικό του πόδι αλλά δεν μπορούσε να μπει με το όπισθεν στο βαγόνι. Θαυμάσαμε την άψογη εξυπηρέτηση ανθρώπων ,με ειδικές ανάγκες, από το προσωπικό του σταθμού. Προφανώς ο παππούς πήγαινε να ζητιανέψει στην Κηφισιά. Μετά βυθιστήκαμε στις προηγούμενες, της διακοπής, δραστηριότητές μας. Σε λίγες στάσεις ακούσαμε πάλι κάποιους παράξενος ήχους. Ο παππούς είχε βγάλει το κολατσιό του και μασουλούσε με θόρυβο. Μισή φραντζόλα, ένα μπουκαλάκι νερό και ένα κομμάτι λευκό τυρί. Η όρεξη του ήταν αξιοζήλευτη. Προφανώς δεν είχε προλάβει να πάρει το πρωινό του εκεί που έμενε. Σπίτι, αντίσκηνο, χαρτόνι ή πάγκο σε κάποιο πάρκο .Οι διπλανοί του κρατούσαν κάποια απόσταση από τον παππού. Ο λόγος ήταν προφανές. Το γνωστό ανυπόφορο μείγμα ιδρώτα, ούρων και βρώμικου ρούχου, που συνοδεύει τους ρακοσυλλέκτες, σε υποχρέωνε να απομακρυνθείς τάχιστα.
Η εικόνα του μονόποδου χαμογελαστού παππού που νοικοκυρίστικα έπαιρνε το κολατσιό του μέσα στο πλήθος του βαγονιού με ακλούθησε για πολλές ημέρες. Δεν μπόρεσα να αντισταθώ στο πειρασμό να σκεφτώ αυτόν τον γενναίο άνθρωπο. Δεν μπόρεσα να μην τον θαυμάσω. Ανάπηρος, γέρος, άφραγκος και όμως ορεξάτος για τις απολαύσεις της ζωής. Μαχητής ,αισιόδοξος και πολύ αποφασισμένος να συνεχίσει την περιπέτεια της ζωής. Ποιός από εμάς θα άντεχε αυτή την σειρά των κακουχιών; Ποιος από εμάς δεν θα έκλεγε την μοίρα του, δεν θα απομονωνόταν κάπου σε μία γωνία ή δεν θα έβαζε τέλος στην μίζερη ύπαρξη του; Ποιος θα τολμούσε να ατενίσει το μέλλον με αισιοδοξία από μια τόσο μειονεκτική θέση. Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία έλεγε ο Α. Κάλβος και δεν ήξερε πόση βάση είχαν αυτά τα λόγια για τον ανάπηρο παππού.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | tzenilio@gmail.com | | | |
|
MARGARITA
09-06-2014 @ 07:35 | Καλημέρα γιατρίνα μου....αγγίζει το γραπτό σου | | jenny
09-06-2014 @ 07:43 | Margaritula mu xeris oti mono i evestites psihes dakryzun,ta gaiduria gelane | | heardline
09-06-2014 @ 12:51 | Μπορεί να μη σου αρέσει η δική μου άποψη, αλλά θα πρέπει να σου την αναφέρω. Σε γενικές δε γραμμές δεν θα πρέπει να τσιμπάμε, τόσο καλοπροαίρετα, χωρίς να μελετήσουμε και την πραγματικότητα.
Υπάρχουν περιπτώσεις, βεβαιωμένες, που ο διαμένων έτσι το επιθυμεί, υπό την έννοια ότι του αρέσει και είναι τρόπος ζωής του. Υπάρχουν περιπτώσεις δε που υπολόγισαν στη θεά τύχη και έφτιαξαν ένα δικό τους γυάλινο θραυστό κόσμο. Έπαιξαν και έχασαν. Ε τι εμείς θα τους σηκώσουμε στην πλάτη μας;;; Δηλαδή τα δικά μας λάθη ποιος θα τα συγχωρήσει και θα μας αποζημιώσει;;
Άλλες περιπτώσεις είναι που τα έδωσαν όλα στα παιδιά τους, λες και ήταν το καλύτερο αυτό. Δεν βλέπανε το παιδί του διπλανού τους που ήταν κλέφτης, χαρτοπαίχτης, ναρκομανής, κακότροπος ....και τόσα άλλα παραδείγματα. Μα δεν έβαλε και στο μυαλό του ότι το παιδί του διπλανού του, μπορεί να ήταν και το δικό του το παιδί. Μπορεί να πονάμε τα θύματα που πέσανε θύματα εξ' αιτίας των λαθών τους, αλλά τα λάθη πληρώνονται. Κι εγώ έχω παιδιά και μάλιστα τα αγαπώ πολύ. Όμως τους έχω αναφέρει ότι όλα θα τα πάρουν την τελευταία μου στιγμή. Όταν τα πάρουν ενωρίς και εν ζωή σου, σε ξεχνούν εύκολα, διότι τέρμα τα οφέλη, όλα είναι προεισπραγμένα.
Υπάρχουν κι περιπτώσεις των ρίσκων, που παίξανε και χάσανε στο στίβο της ζωής.
Όμως μη ξεχνάμε υπάρχουν και είναι πολλοί αυτοί, οι τεμπέληδες, που δε τους κάνει ποτέ μία δουλειά, διότι έμαθαν μία άλλη, που δεν έχει ΄σήμερα ζήτηση. Αυτοί θα πρέπει να σκέφτονται ότι θα έρθει και το γήρας, βρίσκοντάς τους στο δρόμο και σε εξαθλίωση. Δηλαδή τι θα κάνουμε εμείς, θα λυπόμαστε τον καθένα, χωρίς να γνωρίζουμε τις ρίζες του προβλήματός του;;;
Γράφω έτσι επειδή πολύ ευαίσθητοι είμαστε μερικοί.
Για μένα η καλοσύνη και η αγάπη προς τον παθόντα, είναι που βεβαιωμένα, γνωρίζοντας πράγματα βοηθάς, ή πάλι επιβεβαιωμένα που χρειάζεται χρήματα για να μεταβεί στο εξωτερικό, αλλά οιδίοις όμμασι, να ξέρεις την περίπτωση. Όχι να δίνεις ερήμην, διότι τα δικά σου τα παιδιά μπορεί να είναι αύριο που θα σε κατηγορούν και θα σε κατακρίνουν, ως χαζό παρηγορούντα τους πονηρούς.
Βλέπω μέσα στα τρένα που δίνει ο κόσμος από το υστέρημά του, νομίζοντας ότι κάτι κάνει. Δεν μπορεί να καταλάβει ότι έτσι οι αμαρτίες του δεν συγχωρούνται. Οι αμαρτίες μας συγχωρούνται, όχι με ΄20 λεπτά και μισό ευρώ ζητιανιάς. Συγχωρούνται με την παύση της επανάληψής τους.
Δηλαδή, συνειδητά ακούμε να λένε κάποιοι βοήθα αλλά ασυνείδητα και τυχαία δίνε. Οι πράξεις μας όλες ή είναι συνειδητές ή ασυνείδητες και αφημένες στην τύχη.
Όμως ο κανόνας είναι ένας για όλα και για όλους. Και η λογική είναι πρώτα από το συναίσθημα.
Μόνο τα λογοπαίγνια κερδίζουν στο συναίσθημα να προηγείται.
Ακόμη κι ο έρωτας και τα σχετικά του έχουν πρώτα τη λογική. και όπου δεν την έχουν, βλέπεις διάλυση, καταστροφή, κακοτυχία.
Αυτά, αλλά δεν μπορούσα αν μη απαντήσω, διότι έχει πάρει μεγάλη διάσταση η των πονεμένων θέση, από διάφορους παράγοντες. Εσένα όμως που δίνεις το μισό ή ένα ευρώ σου βοήθεια κανείς δε σε ρωτάει με τι κόπο το έβγαλες και τι υποχρεώθηκες να καταπιείς στο διάβα του μέχρι να φτάσει στην τσέπη σου
Χαιρετώ και μη νομίζεις πως παίζω εξυπνάδες και τέτοια. Την αλήθεια μου καταθέτω και ότι η ροή των πραγμάτων είναι αμφιμονοσήμαντη. Με την ίδια (υποχρέωση) προσφοράς σου, ίδια (υποχρέωση) και της ζήτησης.
Όπως σου ζητάνε, σκάσε και κολύμπα, να ζητάς, σκάσε και λέγε, διατί και πως και τα τοιαύτα...............
Υ.Γ. Έχω ένα υστερόγραφο.
Πριν μερικές μέρες εδώ μέσα έγινε ολόκληρη κουβέντα για τις περιοχές που έχουν πρόβλημα με τις τουρκικές μοιονότητες. Πολλά λόγια και παχιά, για δόξα και μόνο, για αρχηγιλίκι, δήθεν ευαισθησίας προσφορά. Είχα γράψει σχετικά με σχόλιό μου, το οποίο και δεν απαντήθηκε, από τους καλούς ποιητές του χώρου. Που είναι κουβέντα και η σύνταξη επιστολών και η ταχυδρόμησή τους στη Βουλή των Ελλήνων;;;;
Όλα στο καλάθι των αχρήστων πήγανε. Εγώ το έπιασα το θέμα ότι κάποιοι πάνε να το παίξουν εργατοπατέρες, για να έχουν τα πονήματά τους ζήτηση. Δηλαδή να το περάσω έτσι χωρίς έλεγχο.
Ε, γιατί και όλα τα άλλα να μη τα ελέγχω;;;; | | heardline
09-06-2014 @ 13:00 | Κάτι ακόμη:
Εδώ μέσα το παίζουν όλοι-όλοι μας ποιητές έτσι;;;
Θα πληροφορήσω τους εδώ μέσα ότι ένας Σεφέρης και Ελύτης δεν είναι δυνατό να βγει, μόνο και μόνο από το ταλέντο του. Κι εγώ είχα ταλέντο στις εκθέσεις 20΄ και βραβεία. Σπούδασα μηχανικός. Και τι μ' αυτό, έγινα ποιητής;;;
Είναι γνωστό, πως οι μεγάλοι αυτοί ποιητές, ήταν μεγάλοι, όχι μόνο λόγω ταλέντου, μα και λόγω εξειδικευμένων γνώσεων. Γνώριζαν τη γλώσσα τέλεια και είναι δε γνωστό ότι είναι συνεχιστές αρχαίων προγόνων μας Εμπεδοκλή κ.λ.π., να μη αναφέρω εδώ πολλά περί αυτών. Έτσι γράφεται ένα ποίημα;;; με τον κοντινό ορίζοντα των ελαχίστων γνώσεών σου;;; | | jenny
09-06-2014 @ 17:11 | Heardline ihes dikio den mu aresan ta sholia su ala sevome to dikeoma su.Parepimbtondos o kyrios ihe mono ena podi ke den edyhne adiaforos | | heardline
09-06-2014 @ 22:32 | Γράφε όμως Ελληνικά να καταλαβαίνω τι λες και όχι να μου βγαίνουν τα μάτια.
Αν όλοι είχαμε τις ίδιες απόψεις θα είμαστε μία οικογένεια. Άρα λογικό να διαφωνούμε. Διαφωνούμε όμως πολιτισμένα και όχι με βρισιές και κακολογίες. Κι εγώ σέβομαι τις απόψεις σου και να τις έχεις και καλά θα κάνεις. σαν δημοσιοποιημένο κείμενο όμως τυγχάνει κριτικής κι έτσι έγραψα. Κι εμένα ο Ντένις μου έγραψε στο δικό μου, το παιδί καλοπροαίρετα, με συμπεριφορά κυρίου. Δεν του είπα του παιδιού τίποτα, χώρια που μπορεί να δώσει και μια ιδέα.
Αυτά, σε χαιρετώ και βέβαια σε εκτιμώ, ως άνθρωπο!!!!!!! | | jenny
10-06-2014 @ 06:23 | Herdline δεν σε έβρισα! | | heardline
10-06-2014 @ 07:30 | Μα δεν είπα ότι με έβρισες. Αυτό ανέφερα ότι διαφωνήσαμε πολιτισμένα και ότι σε εκτιμώ, κατάλαβες;; Ήθελα να δείξω ότι να διαφωνούμε καλό είναι και θετικό πολλές φορές, αλλά έτσι όπως εμείς εχτές, πολιτισμένα.
Δηλαδή χαίρομαι που είχαμε μια τέτοια επικοινωνία μέσα σε πολιτισμένη συμπεριφορά, ό ένας προς τον άλλο.
Καλή σου μέρα........ | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
