| |
Μες στο καράβι του ονείρου απόψε βρέθηκα
Τα ναυτικά τα μίλια μ’ έχουν δέσει
Μη δραπετεύσω εκεί που ο νους μου τρέχει
Να μην το σκάσω απ’ τη ζωή που τη βαρέθηκα
Δεν την αγάπησα ποτέ τούτη τη θάλασσα
Άρπυια έχει γίνει και μου αρπάζει
Ότι πολύτιμο στο νου μου αράζει.
Δεν φταίω εγώ που όλα απόψε σας τα χάλασα
Και είναι τώρα η ψυχή μου πια ελεύθερη
Να ‘ρθει στο ραντεβού που σου ‘χα δώσει
Μα το κορμί για να ‘ρθει είχε σκοτώσει.
Η αγάπη πρώτη και η ζωή μου θέση δεύτερη
Μα γιατί κλαις; Αφού η αγάπη μου σε ραίνει
Με όσα κομμάτια απ’ το κορμί μου έχει ρημάξει
Το σαπιοκάραβο του ονείρου να βουλιάξει
Και της ψυχής μου τα σημάδια να βαθαίνει
Μα την καρδιά μου δεν τη βρήκε να στη δώσει
Την είχες πάρει από καιρό. Θυμάσαι;
Γι’ αυτό μην κλαις, δεν θέλω να λυπάσαι
Ένα κορμί δίχως καρδιά έχω σκοτώσει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
