| |
[align=left][B][I]
. . *~* Τ' ανεκπλήρωτα *~*
Μες στο σύμπαν τριγυρίζω, σαν τον επισκέπτη ζω
Φίλες ~ Φίλους που γνωρίζω κι έναν έρωτα κρυφό !
Με καλούν κι εγώ πηγαίνω, όσο γίνετε συχνά,
μες τ' αστέρια που γνωρίζω, για να κλίνουν τα κενά.
Ως το υπερπέραν φθάνω
κι έτσι βρήκα επαφή,
ανταλλάξαμε δυο λόγια
μα ήταν πλέων στην αρχή !
Τώρα συμφιλιωθήκαν,
οι δυο κόσμοι μας που λένε
μόνο μ' έρωτα θα ζήσουν
και μ αγάπη, αν θα κλαίνε !
Επισκέπτης η ψυχή μου
και στον άλλονε τον κόσμο,
μόνο αρώματα να βρίσκω,
με γαρύφαλλα και δυόσμο !
Με καλούν με δορυφόρους !
Τι με θέλετε λιπών ?
~ Φεύγα λίγο απ' τους ανθρώπους
κι έλα δώσε μας παρόν ...
~ Χα χα χα θα με λιντσάρουν
θα το δουν σαν παρελθόν
και στη Γη όταν το μάθουν,
θα με γράψουν σαν απών
αν πρωτίστως δεν γνωρίζω,
πως θα σας επισκεφθώ ?
~ Θα σου σβήσουμε τα λάθη
μ' όλα τα προσχήματα, άλλους κόσμους θα γνωρίσεις
κι άλλα βήματα ...
~ Έχω, ανεκπλήρωτη αγάπη
περιμένει πως και πως !
Που 'χω αφήσει προς τη δύση
κι ανατολίτικος χορός !
Διορθώνω το καρνέ μου
που πονάω διαρκώς
ανεκπλήρωτε έρωτα μου
είσαι μόνιμος καημός !
Είσαι η προτεραιότητα μου
της ζωής μου ο κεραυνός !
* * Nikos D. Stoforos * *
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
