| |
Πλάνη
Με πλάνεψε, η όψη απ’ τη Σελήνη,
η σκοτεινή, η τόσο πικραμένη.
Αρρώστησα πολύ κι η σκοτοδίνη
αλώνει την καρδιά μου και βαραίνει.
Με πλάνεψε του άγνωστου η όψη
και το μυστήριο που κρύβει η κακία.
Με γέλασε η υπόσχεση για νιότη
και το μουρμούρισμα τ’ αχνό στην ακακία.
Ήθελα να έχω ότι δεν αξίζω,
πράγματα όμορφα μα και ακριβά αντάμα.
Μα αλλού κουρνιάζει η χαρά κι η αγνότης
και αλλού της μοίρας γίνεται το θάμα.
Τώρα δεν ξέρω τι να πω,ούτε αν πρέπει
να ρίξω ευθύνες στον κακό τον εαυτό μου,
σκέπτομαι μόνο από της τύχης τα άγρια νέφη,
ένα μερίδιο μεγάλο είναι δικό μου…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
