| |
δεν έχω λόγια πια,δεν ξέρω τι να πω
στη φυλακή εδώ που βρέθηκα να ζω
κινούν τα νήματα άνθρωποι -φερέφωνα
γνώμη δεν έχουν και τα ένστικτα αρχέγονα
σα μαριονέτες,πάμε όπου μας πανε
και προσκυνάμε όποιους μας κυβερνάνε
μία ψευδαίσθηση μας δίνουν της ζωής
μια πλάνη ζούμε, παραίτηση διαρκής
δεν ενοχλούμαστε που όλα μας τα στερούν;
κομμένη ανάσα, οι αγάπες ασφυκτιούν
ειναι οι λέξεις πια όλες χωρίς ψυχή
άδειες αγκαλιές , μοναξιά σκοτεινή
το χρώμα ξεθώριασε .. με τον καιρό
ειν το τραγούδι κλάμμα μωρού θλιβερό
ψεύτικο χαμόγελο φορέσαμε ξανά
να λέμε πως,ναι,,όλα θα πάνε καλά
απελπισία.. κι ένα σου δάκρυ αλμυρό
σου φωνάζω, μαζί θα τον φτιάξουμε τον καιρό
μια σφαίρα πέρασε απο δίπλα μας ξυστά
έλα ,σαλπάρουμε,ανοίγουμε πανιά
μ εχουν προδώσει όλοι φίλοι και εχθροί
που κουράγιο να τρέξω να ρθω να σε βρω
μα μέσα στα μάτια σου έχει βυθιστει
το τελευταιο όνειρο.. σ ένα σ αγαπώ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
