| |
Μονάχα να σε βλέπω να γελάς
κι αυτό μου φτάνει
μες τον ματιών σου τη μπόρα
να ανατέλλει ο ήλιος
κι η αγάπη να κεντάνται
στα δάχτυλά σου
μονάχα να σε βλέπω έτσι
όμορφο
κι αυτό μου δίνει δύναμη.
Μέσα σου βρίσκομαι
σε μια μικρή γωνιά της καρδιάς σου
κατοικώ
ήρθα ντυμένη με κουρέλια
και με ματωμένο το είναι μου
κι εσύ μου έδωσες όλα εκείνα
που δεν κατάφερε κανένας να
μου δώσει
σαν κύκνος άνοιξα τα φτερά μου
και πέταξα για μακρινούς
και μαγεμένους ουρανούς
εσύ όμως είσαι εκεί
είσαι ο αέρας κάτω απ' τα φτερά μου
με σπρώχνεις στην ομορφιά να πάω
και την ευτυχία να βρω
επειδή μ' αγαπάς
δεν είμαι πια αυτή που ήμουν
το αποτύπωμα αγάπης που ήμουν
εσύ το φύλαξες
το κράτησες απαλά στα χέρια σου
και του δωσες νόημα...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
