| |
Μα σαν δεν εισαι με το μερος του Θεου
μερος του Ολου
κι απατηλα κουρσευεις
στ' ονομα Του
θανατο σκορπας
καταπατωντας τους μυστικους τους νομους
της Μητερας
Δεσμιος των δαιμονων
μαζι τους χανεσαι στο πρωτο φως...
...
Σκουπισε τον ιδρωτα και τα ονειρα
τ' αδειασε στην σακουλα των σκουπιδιων
με μια κουβερτα
τα κλειδια τα δωσε φευγοντας...
με μια βαλιτσα
κι ουτε ενα νευμα δεν κερδισε
εκτος απο σημερα
σαν αφησε κομματι της ψυχης του
στην παλαμη της
κι αυτη μ' ενα χαμογελο
- λυπημενο ειναι η αληθεια -
δεχτηκε το δωρο του...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
