Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130998 Τραγούδια, 269507 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ενοχή
 
Λυγμός ανάμεσα στα μάτια
ρυτίδες σκοτεινές χαράδρες
καλοσύνη που δεν προσμετρά
και δεν υψώνει την φωνή

Εντός λικνίζονται φοβέρες
από παλιά γενιά αναθρεμμένες
μιας δύναμης πιο σθεναρής
και μιας γενιάς σημαία

Το σήμερα γλυφό, μεταλλικό συνάμα
κέρμα καραμέλα έχεις στο στόμα
το κόκκινο στις μέρες μας είναι αίμα
μια γρανίτα που δεν έλιωσε ακόμα

Χαμένα σε ερείπια ψυχής και τρόμου
τα παιδικά της αθωότητας χέρια
ζητούν απεγνωσμένα από το φως
μιαν αυγή που δεν θα ξημερώσει

Πορφυρό ρευστό έξω απ’ το σώμα
κάθε δειλινό της ύπαρξης σου
έγινε πολύ πηχτό το χώμα
κι’ άδεια από αγάπη η ψυχή σου

Ήλιος σκοτεινός σαν τον χειμώνα
ιώδιο στο στόμα που σε καίει
πιο ψυχρή η αίσθηση στο σώμα
ήξερες πολύ καλά τι φταίει

Έκλεισες τα μάτια στην Ευθύνη
είν’ τα βάσανα σου πιο μεγάλα
ότι από εσένα έχει μείνει
είναι ναυαγός σε μια μπουκάλα.

Μ. Σκουλάς


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Καράβι κάνω την καρδιά, την πεθυμιά κατάρτι, κι ανοίγω σίγουρο πανί, τον νου μου τον αντάρτη!
 
ΒΥΡΩΝ
30-07-2014 @ 13:37
το κόκκινο στις μέρες μας είναι αίμα
μια γρανίτα που δεν έλιωσε ακόμα
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
**Ηώς**
30-07-2014 @ 13:59
έγινε πολύ πηχτό το χώμα
κι’ άδεια από αγάπη η ψυχή σου
εξαίρετη δημιουργία!!!!!!!
Μ.Ελμύρας
30-07-2014 @ 17:49



Εξαιρετικό!
scarlet1977
30-07-2014 @ 22:07
Έκλεισες τα μάτια στην Ευθύνη
είν’ τα βάσανα σου πιο μεγάλα
ότι από εσένα έχει μείνει
είναι ναυαγός σε μια μπουκάλα.
::rock.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο