Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Καθώς σωπαίνω
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130303 Τραγούδια, 269350 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Καθώς σωπαίνω
 
Η σημαία κυματίζει σαγηνευτικά. Ένας σωρός ξεχασμένα πτώματα λικνίζεται στο μπλουζ της δύσοσμης ανάσας μου καθώς σωπαίνω. Όχι εξαιτίας κάποιας βροντερής σκέψης, κάποιας απαιτητικής, φιλοσοφικής νοερής διαδικασίας, μα ούτε της έλλειψης συντροφιάς -συνηθίζω να μιλώ στον εαυτό μου-.Το πεπρωμένο αγαπητέ. Το πεπρωμένο είναι η υπακοή μας σε αδιόρατους νόμους που η φαντασία αδυνατεί να παρακούσει. Φαίνεται γελοίος ο ισχυρισμός πως η παραδείσια τούτη νυχτερινή σιωπή είναι θέλημα της μοίρας, καθώς οποιαδήποτε στιγμή μπορώ έστω απεγνωσμένα να ουρλιάξω διαψεύδοντας έτσι την θέση μου. Το μόνο γελοίο που βρίσκω εγώ είναι πως δεν το κάνω.

Η καμπάνα χτύπησε τρεις φορές και μερικά νυχτοπούλια φτερούγισαν τρομαγμένα. Λίγο αργότερα χτύπησε τέσσερις και ξανά τα νυχτοπούλια ξεχύθηκαν στον ουρανό, σαν κύμα που απ'τα μεσοπέλαγα αντίκρισε επιτέλους αμμουδιά. Τι σπουδαίο μάθημα! Όμορφα, ευωδιαστά δέντρα υπάρχουν τριγύρω απ'την πλατεία. Πανάκριβα αρχοντικά, χτισμένα από καλλιτέχνες μηχανικούς με χρώματα βγαλμένα απ'τα πινέλα του Βαν Γκογκ. Το σπουδαίο πνευματικό κέντρο όπου τα σπουδαία πνεύματα το χαζεύουν αφηρημένα απ'την καφετέρια δίπλα στην εκκλησία. Τα πουλιά όμως επιλέγουν την τακτική, βροντερή αγκαλιά που τους φυλάει η καμπάνα.

Καθώς σωπαίνω, θαρρώ πως αντιλαμβάνομαι την πηγή τούτης της αλλόκοτης σιωπής. Η απροσδιόριστη, γαλήνια ανασφάλεια δεν θυμίζει σε τίποτα την άξαφνη μα τακτική, την βοερή μα μονότονη έξαψη που προσφέρει το τραγούδισμα της καμπάνας, διαλαλώντας πως λίγη ζωή ακόμα σπαταλήθηκε σε ιερές υποχρεώσεις κι ανίερες ανάγκες. Σωπαίνω γιατί ουρλιάζει η ματαιότητα. Σωπαίνω γιατί δεν έχω τίποτα άξιον ηχορύπανσης. Σωπαίνω γιατί κρέμασα στην τύχη τους ψιθύρους μου, ελπίζοντας πως θα τους σκορπίσει εκεί που θα εισακουστούν.

Ένα ακόμα πανέμορφο βράδυ προστέθηκε στην χορευτική ρουτίνα της σημαίας. Περισσότεροι βροντεροί ήχοι προστίθενται στο μελωδικό κάλεσμα του θανάτου. Ο χωριανός σέρνει την αυλόπορτα, τα σκουπιδιάρικα ξεβρωμίζουν την απληστία μας, οι κόκορες λαλούν ώσπου ν'αρνηθούμε κι εμείς την αλήθεια. Ένα ακόμα βράδυ πέρασε καθώς σωπαίνω.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 0
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο