| |
Τυλίγομαι ξανά μες το σκοτάδι
μονάχα ένα φως ξεπροβάλει
στον άδειο μου ουρανό
κι είναι αυτό το φως
απ' τα μάτια σου
που όταν το αντίκρισα
πρώτη φορά
κι ένιωσα το χώμα
στα γυμνά μου πόδια να λάμπει
λες κι ήταν ένα κομμάτι
παραδείσου
βυθίστηκα μέσα στο δάκρυ τους
μέσα στη φλόγα αυτού του
πάθους τους.
Νιώθω ένα απέραντο κύμα να με
πνίγει
αναπνέω ακόμα
όμως δεν είμαι πια ζωντανή
περπατάω
κι όμως δεν έχω μέσα μου δύναμη
υπάρχω
κι όμως νιώθω ανύπαρκτη.
Μου λείπουν αγάπη μου , τα χρόνια που
δεν ήξερα ότι υπάρχεις
τότε που δεν ένιωθα την ανάσα σου
να αγγίζει
το δικό μου οξυγόνο
τότε που δεν ήξερα πως υπάρχουν
μάτια σαν τα δικά σου
ήμουν κενή
όμως δε διχαζόμουν τόσο
ανάμεσα στον πόνο και τη χαρά
όπως τώρα
κάθε φορά που τυλίγεις τα χέρια σου
γύρω απ' το κορμί μου
νιώθω πυρακτωμένες λεπίδες
να σκίζουν
απ' άκρη σ' άκρη τη σάρκα μου
κι αυτή η καρδιά γίνεται
χίλια κομμάτια
απ' τη δύναμη του χτύπου της.
Αγάπησέ με μια φορά
όπως αγαπά η νύχτα τη μέρα
κι ο ήλιος το φεγγάρι
όπως αγαπούν τα μάτια μου
το φως των δικών σου ματιών
αγάπησέ με μια φορά
να λυτρωθώ....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
