Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Η βόλτα μας
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130619 Τραγούδια, 269438 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η βόλτα μας
 
Η βόλτα μας
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Με τα τελευταία περιστατικά οι πνιγμοί φέτος το καλοκαίρι φτάνουν τους 166, καθώς από την 1η Ιουνίου έως τις 27 Ιουλίου είχαν πνιγεί στις ελληνικές θάλασσες άλλοι 150 άνθρωποι. Οι περισσότεροι ήταν άνδρες άνω των 61 ετών. Το ίδιο διάστημα πέρυσι είχαν πνιγεί 101 άτομα, ενώ το Δεκαπενταύγουστο του 2013, σύμφωνα με τα στοιχεία του Λιμενικού, δεν είχε καταγραφεί ούτε ένας (in. news.gr(18.08.2014)
Σε μία όαση της Αρκαδίας οι κάτοικοι επιδίδονται σε ένα ιδιότυπο σπορ. Δυο δυό ή και μοναχικά οι κολυμβητές κάνουν καθημερινά μία άτυπη βόλτα. Τα τελευταία 4 χρόνια τους έχει συνεπάρει αυτό το πήγαινε-έλα. Εκεί στα Πούλιθρα. Δοκιμάζονται στο κύμα και στην σωματική αντοχή. Μέσα στα καταγάλανα και πεντακάθαρα νερά της θάλασσας. Μιάμιση ώρα για τους δυνατούς, δύο ώρες για τους νορμάλ και δυόμιση για τους πολύ αργούς. Η απόσταση είναι 800 μέτρα (στην στεριά), στην θάλασσα βγαίνουν περισσότερα μέτρα επειδή η διαδρομή ακολουθεί το δαντελωτό περίγραμμα της ακτής. Χοντρό χαλίκι, στρόγγυλα βότσαλα αρχικά και μετά η γραμμή της παραλίας συνεχίζεται με μυτερά αφιλόξενα βράχια. Αυτοί που σε βλέπουν ή σε συναντάνε στην ανοικτή θάλασσα σε χαιρετάνε, σε καμαρώνουν και χαίρονται που για πολλοστή φορά ένας δικός τους τα κατάφερε.
Η πρώτη φορά μου ήταν η πιο δύσκολη .Μόλις ξεπεράσαμε την σπηλιά του Γερμανού δήλωσα παραίτηση και έντονη τάση επιστροφής στην χαλαρή ξαπλώστρα μου. Κοιτούσα το δρόμο της επιστροφής και αναρωτιόμουνα αν θα τα καταφέρω. Δέχτηκα στωικά την ήττα μου. Η δεύτερη φορά μου ήταν καλύτερη αλλά και πάλι δεν έφτασα στο τέρμα. Έφτασα στην Καραϊβική, μια ηλιόλουστη βραχώδη και καταπράσινη ακτή με θάμνους εξωτικούς. Παράξενη απόχρωση. Ένα μείγμα καραμέλ, ροζ με πολύ μεγάλη δόση κεραμιδί. Δύο ώρες κολυμπούσα χωρίς να φτάσω στο τέλμα. Θίχτηκε ο εγωισμός μου επειδή πίστευα ότι είμαι καλή κολυμβήτρια και έχω αντοχές. Ησύχασα μόνο την στιγμή που έμαθα ότι ο τελικός προορισμός ήταν 100 μέτρα πιο κάτω σε μία μικρή λευκή ακτή. Μέτρησε η πρόθεση μου και φυσικά η προσπάθεια. Καταπόνησα το σώμα μου αλλά ένοιωσα πολύ καλά.
Η Ελλάδα μας βρέχεται στα ανατολικά από το Αιγαίο Πέλαγος, στα δυτικά από το Ιόνιο και νότια από τη Μεσόγειο Θάλασσα. Κατέχει την 11η θέση στις χώρες με τη μεγαλύτερη ακτογραμμή στα 13.676 χιλιόμετρα καθώς έχει πολλά νησιά (περίπου 2.500, εκ των οποίων τα 165 κατοικούνται), συμπεριλαμβανομένων της Κρήτης, των Δωδεκανήσων, των Κυκλάδων, των Επτανήσων και πολλών άλλων. Πράγματι πνίγονται υπερβολικά πολλοί άνθρωποι μεγάλης ηλικίας. Για τι; Εκεί, στο χωριό χτισμένο στις παρυφές του Πάρνωνα , πολύ κοντά στο Λεωνίδιο, με καταπράσινο περιβάλλον και όμορφη βοτσαλωτή παραλία προσέχουν ιδιαίτερα τους γέρους τους. Η βόλτα των δεινών κολυμβητών, στα Πούλιθρα, τους τιμάει ιδιαίτερα. Προσέχουν και φυσικά προστατεύουν τους υπερήλικες τους. Δεν τους αφήνουν να ανοιχτούν στα βαθιά. Οι γέροι μας χρειάζονται προστάτες και περιορισμούς για να ζήσουν μέχρι τα βαθιά γεράματα. Η βόλτα είναι μόνο για τους γνώστες του αθλήματος! Στην επόμενη επίσκεψη μου στην Κυνουρία ξέρω ότι θα τα καταφέρω. Θα γίνω ισάξια των ντόπιων. Θα φτάσω στον προορισμό των κολυμβητών των Πουλίθρων. Θα κόψω το νήμα και θα φτάσω στο μικρό λιμανάκι όπου κανείς δεν σε βλέπει .Κανείς δεν θα σε περιμένει με δάφνες και χειροκροτήματα. Εσύ μόνο θα ξέρεις τι έχεις κάνει. Εσύ δεν θα ξεγελάς τον εαυτό σου. Εσύ τον επιβραβεύεις επειδή τα κατάφερες και νίκησες τις αδυναμίες σου. Τιμή σου και καμάρι σου !




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Ταξίδια,Τοπία & Περιοχές
      Ομάδα
      Πεζά
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

tzenilio@gmail.com
 
Μπούρμπουρ Λίθρας
18-08-2014 @ 14:57
άμα δεν ακούς το σώμα σου όταν μιλά σιωπηλά τότε θα σε ακούσει αυτό να φωνάζεις.
ειδικά για αυτό το είδος του 60άρη που το παίζει τριαντάρης και κάνει και διπλή προσπάθεια για να αποδείξει στους άλλους και στον εαυτό του ότι δεν έχει γεράσει πράγματι δεν χάθηκε καθόλου ο κόσμος.
Sui generis
18-08-2014 @ 23:43
Ο κόσμος δεν χάθηκε μαζί με τις ανθρώπινες ζωες επειδή δεν μας ήταν γνώριμες ή όπως θα μας ευχαριστούσαν. Νιώθω ευτυχής που μπορώ να γελάσω με τέτοιες απάνθρωπες θέσεις. Όσο για την περιγραφή της δημιουργίας την βρίσκω πολυ ωραία. Με συνεπήρε όμως η αηδία της ψυχρότητας των ανθρώπων και αναφέρθηκα πρώτα εκεί.
Μπούρμπουρ Λίθρας
19-08-2014 @ 01:12
τουλάχιστον η ευτυχία,το γέλιο και η αηδία που νιώθεις οφείλονται στην αμεσότητα της συναισθηματικής μετάδοσης και όχι στην υποκρισία της γνωστικής ενσυναίσθησης που επιλέγεις και υποχώρησε αμέσως χωρίς να προβάλλει καν την ''ανθρώπινη'' θεση.κατι είναι και αυτό.πάλι καλά να λες.αλλά τι σου λέω τώρα
Sui generis
19-08-2014 @ 02:12
Θα ήμουν σε θέση να συμφωνήσω στην ανωτέρω θέση σας εαν δεν υπήρχε η αυθαίρετη λέξη "υποκρισία". Οπότε λοιπόν προτείνω είτε να μου εξηγήσετε που πηγάζει η βεβαιότητα σας πως πρόκειται περί υποκρισίας της γνωστικής ενσυναίσθησης είτε να αποσύρετε την περιττή και κάπως δόλια λέξη.
jenny
19-08-2014 @ 07:15
Evharisto ia to perasma ke gia ta sholia sas ala den katalaveno gia ti apomakrinthikate apo tin usia tu arthru.Safos ke i anthropines apolkies ehun simasia anexartita apo tin ilikia ton thymaton.Aplos ithela na dixo tin dynami tis ;;voltas;; ke tin idieteri prosohi pu i Poulithriotes dyhnun apenandi stus ypoerilikes.Edo ke hronia den yparhi pnygmos se avto to horio

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο