| |
προσαραξες τα νιατα σου σε ενα μικρο λιμανι
εκει που ολα αρχιζουνε με κλαμα και φωνες
ξαγρυπνησες τα βραδια σου σε σκοτεινο λιβαδι
και εκει που ολα τελειωνουνε αρχιζουν οι σιωπες
δεν θα αρνηθω πως περασες χαρισμα παιδικο
εκει που ολα αρχιζουνε και αντιστροφα γυριζουν
σε μια θαλασσια οδο να κοιτεσαι θαρρω
τα θολομενα κυματα την σκεψη μου ραγιζουν
αγαπησες την θαλασσα χαραζει δειλινο
ο παιδικος σου ερωτας που σε εκοψε στα δυο
μην αδικησεις την ζωη αλλος την εχει γραψει
στην αγκαλια του ουρανου το σωμα σου θα αραξει
σε αγαπησε και η θαλασσα και σε διχοτομη
τα κυμματα ευλαβικα θα αγγιξουν τα κομματια
θα λαμψουν θα δακρυσουνε τα δυο γλυκα σου ματια
θα αγαλιαση η ψυχη σαν χαδι τρυφερο
και εκει που ολα τελειωνουνε θα αρχισει το καλο
υμνοι ποιηματα ομορφα παραμυθια
τερμα πια τα ψεμματα αρχιζει η αληθεια
καταλευκα τα κρινα θα σερνουν τον χορο
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
