ΒΥΡΩΝ
09-09-2014 @ 14:02 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Μ.Ελμύρας
09-09-2014 @ 14:06 |
Πολύ ωραίο! Καλημέρα! | |
**Ηώς**
09-09-2014 @ 14:36 | ένα "βοήθεια"
δεν μπορεί να κολυμπήσει
σε τόσο θολό μυαλό...... ωραίο!!!!!!!!!! | |
ΑΝΤΗΣ
09-09-2014 @ 15:01 | υπεροχο | |
ΛΥΔΙΑ_Θ
09-09-2014 @ 15:37 | ::theos.:: ::theos.:: | |
oneiropola
09-09-2014 @ 18:27 | ::theos.:: ::yes.:: ::theos.:: | |
nadin1974
09-09-2014 @ 20:44 | Σφραγισμένες οι πύλες της σιωπής.....
Μα ευτυχώς ξεκλείδωτες ,για εμάς οι σκέψεις σου!
::yes.:: | |
Αμελλή
09-09-2014 @ 21:10 | Ο Κίρκεγκωρ μας ενημερώνει για το πάθος και την υπαρξική μας ένταση. Υπάρχουμε πραγματικά όταν και μονάχα τη στιγμή που η περατότητα μας κάνει ένα άλμα πίστεως και ενώνεται με το άπειρο καταγωγικό μας στοιχείο. Υπάρχουμε μέσα από το πάθος και την πράξη,σαν υποκείμενα (βιώνουμε την ύπαρξη συγκεκριμενοποιώντας τον εαυτό μας). Μια τέτοια στιγμή,λέει,μπορεί να είναι είναι η στιγμή της έμπνευσης. Ή η στιγμή της ακρόασης ενός μουσικού κομματιού. Ή η στιγμή που 10 στίχοι μας μεταφέρουν εκεί,στον άχρονο χώρο της θεικής αυτής επαφής.
Μακρηγόρησα. Αλλά τα έργα σου επιβεβαιώνουν τη θεωρία. Και αυτό που δημιουργείται στο νου,μετά την ανάγνωση... είναι,ομολογώ,απερίγραπτο.
Καλησπέρα. ::smile.:: | |
*PHAEDRA*
09-09-2014 @ 21:42 | ::1255.::::1255.::::1255.:: | |
ierapostolos
09-09-2014 @ 22:06 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
pennastregata
09-09-2014 @ 22:21 | Πολιορκητικός Κριός που μας χρειάζεται!
Διεισδυτικότατο... | |
oregon
09-09-2014 @ 23:31 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Αγνή
10-09-2014 @ 01:42 | λες κι αν δεν ήταν θολό το μυαλό
θα κολυμπούσε...
προς τα πού;
στα έργα σου δεν υπάρχει ο χρόνος,
τον έχεις αντικαταστήσει με μιά
ανυπόφορη αιώνια αγωνία...
::theos.:: | |
 |
