| |
Κηδευω τα ονειρα μου,
Στο σκουπιδοτοπο των αρρωστημενων ψευδαισθησεων.
Με οικτιρω δε λεω,
Μα ταυτοχρονα σκοτωνω κι εσενα.
Εκει θα θαψω και του χθες τις ενοχες,
το βιασμενο μου ερωτα,
τις λεπιδες των παραισθησεων
που συρθηκα και ματωσα,
μεχρι θανατου.
Μαζι θα βαλω και της ξεσκισμενης μου ψυχης τ απομειναρια,
αυτο π' αγαπη ονομαζα μα μου πες πως
''λυπαμαι στ αληθεια βρηκα αλλο τροπο για να ζω''
Υστερα,
θα γεννηθω ξανα σαν αλλος Φοινικας
σε καινουριο ουρανο ν' απολαυσω το πεταγμα!
Καλημερα,
καινουρια μου Υπαρξη!
Ειναι γοητευτικο ν απολαμβανεις την ουσια των αστεριων.
Σ' εθαψα;; Δεν θυμαμαι πια....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
