| |
αρχίζει λίγο λίγο το βράδυ να μ αρέσει
σα χειμωνιάτικο πρωινό με ήλιο να γελάει
αρχίζει η ώρα να κυλά χωρίς να με τρομάζει
ειν η φωνή σου μαγική , σα χάδι μ ακουμπάει
νόμιζα ότι δε μπορώ
ν αλλάξω,να πετάξω
μα ένα ποτό,αστροφεγγιά
και λίγο το φιλί σου
γυρνάει ο τροχός
τα πρέπει ξεχνώ
τα όχι αφήνω
αφήνομαι
το αίμα κυλάει
στις φλεβες γοργά
τα όχι ξεχνάω
σου δίνομαι
αρχίζει λίγο λίγο η μέρα να διψάει
για το φιλί σου το καυτό,στην αγκαλιά σου πάλι
να μη φοβάται να το πει ,ότι η καρδιά προστάζει
ειναι η ώρα μαγική,η αποθυμιά μεγάλη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
