stixoi.info: μα τι θαρρείς;

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: μα τι θαρρείς;

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130200 Τραγούδια, 269322 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

μα τι θαρρείς;

ΤΗΝ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΜΟΥ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!

το «θα» που θέλεις να φαντάζεσαι
και που δε θες ποτέ να υπάρξει
με τ ανεκπλήρωτο μοιράζεσαι
και νοερά πρώτος τη τάξει
Αδημονείς...να δεις μέσα σε ποιήματα
να υποθέσεις...Πως εκείνη φταίει
να της προσάψεις...Ασχετα συνθήματα
κι ίσως...Να τη φαντάζεσαι να κλαίει

Μα τι θαρρείς;Πως δε το σκέφτηκε;
παίζοντας με ιπτάμενο μπαλόνι;
Γιατί νομίζεις τ αποδέχτηκε;
Γιατί όλο αυτό σε ελευθερώνει!!!

Κάποιες στιγμές πεισματικά σ αγάπησε
και κάποιες άλλες,έβλεπε ένα ξένο
Απο το φακελάκι που ζωγράφισε
το γράμμα ήτανε νωρίς κλεμένο
Εσπερνες(πάντα) ιστορίες ψευτικές
σ ένα χωράφι, που το κάνουν όλοι
Να τις πιστέψουν ήθελες...Μα απέτυχες
Κι αυτές ασφυκτιούν...Μες τη φορμόλη

Μα τι θαρρείς; Πως δε το καταλάβαινε;
Αφου,ότι σου μοιάζει,σου φωνάζει
Γιατι νομίζεις σ αποδέχεται;
Γιατι η συνήθεια σου,δεν την τρομάζει

Το «θα» που θέλεις να φαντάζεσαι
και που ποτέ δε θες να υπάρξει
με απλά της λόγια,το μοιράζεσαι
κι ελπίδα.που δεν έχει πράξη
Κι αγωνιάς...Να μην αλλάξει τίποτα
σ έχει βολέψει η θάλασσα των μύθων
κυματισμοί,που χάνονται στ ανείπωτα
σαν μιάσματα σε κάμαρες αήθων

Μα τι θαρρείς; πως δε γελούν τα μάτια της;
όταν κι αυτά φαντάζονται...Δεν βλέπουν
Εικόνες,έχει μέσα στην πραμάτεια της
κι είναι απο κείνες,που πονούν μα αντέχουν!


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 8 Στα αγαπημένα: 3


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

ΒΥΡΩΝ 27-09-2014 @ 00:38	Κι αγωνιάς...Να μην αλλάξει τίποτα σ έχει βολέψει η θάλασσα των μύθων κυματισμοί,που χάνονται στ ανείπωτα σαν μιάσματα σε κάμαρες αήθων ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
W. KRITIKOS 27-09-2014 @ 09:47	Καλύτερο το βόλεμα με τη θάλασσα των μύθων. Μωρέ, καλύτερο...
Vicky mouse 27-09-2014 @ 12:09	Το «θα» που θέλεις να φαντάζεσαι και που ποτέ δε θες να υπάρξει με απλά της λόγια,το μοιράζεσαι κι ελπίδα.που δεν έχει πράξη Κι αγωνιάς...Να μην αλλάξει τίποτα σ έχει βολέψει η θάλασσα των μύθων κυματισμοί,που χάνονται στ ανείπωτα σαν μιάσματα σε κάμαρες αήθων Ωραίο Κατερίνα..
Μαλβίνα Φραγκοπούλου 27-09-2014 @ 16:53	::love.::
Sofitsa 27-09-2014 @ 18:02	Ωραιότατο Κατερίνα! ::hug.::
pennastregata 27-09-2014 @ 18:08	Πολύ καλό και ευστοχότατο! ::yes.:: ::yes.::
adespotoi 27-09-2014 @ 19:21	όπως λέμε για καλαμπούρια, πουλούνε φρέσκα κουλούρια. άϊντε να πάρουμε φούρια, να γκρεμίσουνε τα φρούρια. καληνύχτα Κατερίνα. ::theos.:: ::theos.:: ::smile.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ 27-09-2014 @ 20:54	Εικόνες,έχει μέσα στην πραμάτεια της κι είναι απο κείνες,που πονούν μα αντέχουν! ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο