| |
Μέρες γραμμένες στις ματιές περαστικών
με μαστοριά από τον ήλιο καμωμένες
άλλοτε μοιάζουν με μορφές των σκοταδιών
κι άλλοτε λάμπουν, με χρυσή κλωστή πλεγμένες.
Ένα τους πέρασμα φαντάζει αστραπή
είναι η γλύκα της ζωής που σε λιγώνει
μ' άλλοτε σέρνονται ανοίγοντας πληγή
είναι τ' αγκάθι της ζωής που σε ματώνει.
Σ' ένα λαγκάδι μακριά από τους πολλούς
ζούνε χαμένοι των μερών οι αφεντάδες
'κείνοι που είναι πιο σοφοί κι απ' τους τρελούς
και πιο τρελοί κι απ' τους αρχαίους σοφιστάδες.
Κι αν σε διαλέξουνε σε παίρνουνε κοντά
και σου μαθαίνουνε την τέχνη της ημέρας
πως να γιατρεύεις τις πληγές σου με χαρά
και πως ν' αστράφτεις και να σειέται ο αγέρας.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
