Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131305 Τραγούδια, 269579 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αναζήτηση συννέφων
 
Πιστεψα καποτε
πως το ονειρο υπαρχει.
Απο τοτε ομως
δεν εχω σταματησει να το πιστευω.
Και βουλιαζω στο ψεμα.
Και δε με νοιαζουν
οι πληγες που ανοιγω στον εαυτο μου.
Και αιμορραγω
αλλα δεν το νοιωθω,
δεν ξερω που ειναι οι πληγες
τις ψαχνω,
στα θολα ποταμια,
στις αλμυρες πηγες.
Κοιταξα στο δασος
του παρελθοντος.
Καποτε ισως ψαξω
τη μαυρη θαλασσα
του μελλοντος.
Με το καραβι του τωρα,
το σκαρι του νεκρου
την πρυμνη του φωτος.
Το ταξιδι δεν το ξερω
τον χαρτη τον εκαψα.
Γιατι για να το βρω
χρειαζομαι τυχη.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Η καθαροτητα των μιασμενων
 
ARGY
06-04-2006
Μελαγχολικό και απαισιόδοξο όμως όμορφα γραμμένο. Καλησπέρα
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
06-04-2006
Καλησπερα, μου αρεσουν τ' απαισιοδοξα, θυμαμαι φιλους που για εγωισμο εχασα...τα σεβη μου !!!!!!
ilianthos
06-04-2006
Με τα παιδιά !
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
06-04-2006
πολύ καλό χίμαιρα, αμάν όμως με το καθολουτονικό σου :)
μπρουχίτα
07-04-2006
Μπράβο!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο