Σαν σκοτεινιαζει
καθως περνας κατω από γεφυρες ανθρωπων
και μες στο φως θες παλι να χαθεις
Σαν δραπετεύεις
από την εκρηξη του Ηλιου σου
και στο σκοταδι μεσα τρεχεις να σωθεις
Εκει...
στην απειροελαχιστη αιωνιοτητα
της εναλλαγης , της θνητης κι αθάνατης στιγμης
του φοβου και της αγαπης
επιλεγεις
αν πληγωθεις απ' το σκοταδι
η αν πληγωθεις απ' το φως
η ότι εσυ πια τελος παντων θες να πληγωσεις...
Περπατα λοιπον στις κουρελούδες
μα προς Θεου!... μην αφηνας τις σκεψεις σου
να σε παρασερνουν απ' τα φορολογικα σου καθήκοντα.
«Σαν αστραπή από μακριά ό,τι δεν μπόρεσε να υπάρξει σκίζει τη νύχτα βιαστικά, άηχα κι ύστερα σβήνει. Κι ούτε στη μνήμη φίλημα ούτε ελεημοσύνη ούτε απ τα δίχτυα του ψαρά να πολεμάει να φύγει».
Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Εκει...
στην απειροελαχιστη αιωνιοτητα
της εναλλαγης , της θνητης κι αθάνατης στιγμης
του φοβου και της αγαπης.....
απόλαυσε ταξίδι http://youtu.be/A8a6kHQN9BA.
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο