| |
| | Γοργόνα της στεριάς |  | | |
Στο δρόμο μόνος μου βράδυ βγήκα,
για να δω πως τότε μοιάζει ο κόσμος,
αν είναι σκοτεινός,αν είναι πιο φωτεινός,
αν μοιάζει αληθινός ή παραμένει ψεύτικος.
Η μουσική έχει βάθος,
η καρδιά κρύβει το πάθος.
Σε μια φτερούγα συννεφιασμένη,
σε μια πανσέληνο ξεπερασμένη.
Γοργόνα της στεριάς,
ξαπλώνει σε φλέβα φωτιάς
και με λιώνει με μια της ματιά,
τα χείλη της είναι μαχαιριά.
Γοργόνα της στεριάς,
μια πριγκίπισσα της χαράς,
ένα βλέμμα που αγαπάς,
και ας χάνεσαι δεν το παρατάς.
Στο καράβι μονάχος μου μπήκα,
για τον ξενιτεμό μου σάλπαρα,
σε μια μακρινή πατρίδα,
σε μιαν άλλη ιστορική σελίδα.
Η μουσική έχει το δάσος,
η καρδιά κρύβει το λάθος.
Σε ένα κάστρο σαν ερημίτης,
κρύβεται ακόμη ο Θεός της αγάπης,
και σε περιμένει να του προσευχηθείς.
Γοργόνα της στεριάς,
κείτεται σε φλέβα φωτιάς
και με λιώνει με μια της ματιά,
τα χείλη της είναι μαχαιριά.
Γοργόνα της στεριάς,
μια πριγκίπισσα της χαράς,
ένα βλέμμα που αγαπάς,
και ας χάνεσαι δεν το παρατάς.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
smaragdenia
30-10-2014 @ 16:24 | Γοργόνα της στεριάς,
μια πριγκίπισσα της χαράς,
ένα βλέμμα που αγαπάς,
και ας χάνεσαι δεν το παρατάς.
ΩΡΑΙΟ,,,,,,,,,,,,,,, ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
