| |
δεν χωραει τον φοβο
η θλιψη, η απωλεια που νιωθω
η χαρα,
της ευφοριας
για το προσδοκωμενο
με ανταμειβει
με το αναπαντεχο τωρα
αγκαλια πρωτοφανης
που σε ζηταει και σε αφηνει
να μεινεις
ανθρωπινη ή οχι
ειναι σε καθε περιπτωση
γηινη και ουρανια μαζι
οποτε τρεμω μπροστα
σε αυτο που ποτε δεν θελησα
και σ αυτο που πολυ θελησα
η ορμη βραχος καθε τΩρα που διψα για κυμα
κι εγω αναποσπαστη ενα κομματι της
ετοιμο να πεθανει και να ζησει ετοιμο
το αυριο οπως και το καθε χτες
που απο το σημερα περναει
απο το: σ αγαπαω
αερας το ενα και το αλλο σωμα
αλλου δεν εχει να παει
φεροντας την λαχταρα μπροστα
στα χειλη στα ματια στη καρδια στα χερια
ναι ο φοβος απο, το προσεχες πηγαζει
μα το ο,τι απλαστο κι αυτος απλαστος εν κατακλειδι
απο την καρδια του νου προβαλλομενο
χωρα που στο τωρα -
της αγκαλιας- δεν δυναται να λαβει
μητε για σκεψη λαβη..
κι ο θανατος
δεν εχει τιποτα να παρει..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
