ΒΥΡΩΝ
15-11-2014 @ 09:02 | Ωραίο...!
...............
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
**Ηώς**
15-11-2014 @ 10:32 | και οι συνθήκες μ’ έκαναν να σ’ αποχωριστώ...κάπως έτσι Δημήτρη, η πατρίδα διώχνει τα παιδιά της ή μάλλον την εξαναγκάζουν οι εκάστοτε ντόπιοι και ξένοι ::hug.:: ::theos.::
καλημέρα όπου κι αν βρίσκεσαι, ::hug.:: | |
iokasth
15-11-2014 @ 13:15 | Στέρνω την καλημέρα μου στα ξενα να χαρείς
και αν είναι νύχτα φυλαχτει πρωί να την ναι δεις..
Γειά σου Δημήτρη μου.!
Πολύ πολύ ωραίο το ποίημά σου !!!Εχει μια συγκίνηση.... την νιώθω δυνατά λόγω των..παθών μου.
ΝεφΕλλη | |
smaragdenia
15-11-2014 @ 14:32 | ΠΟΣΟ ΠΙΟ ΒΑΘΥ ΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ,
ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΖΟΥΝΕ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΩΡΑ!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Pavlos Melas
15-11-2014 @ 16:51 | μάζεψα τα κομμάτια του, τις ίδιες του τις πέτρες
και με αυτές ξανάχτισα ότ’ είχε γκρεμιστεί
με της ζωής το γέμισα όλες τις περιπέτειες
και κάλεσα τους φίλους μου και κάναμε γιορτή
Συγκινητικό με δυνατά αισθήματα!!!!!!!!Δυστυχώς φίλε Δημήτρη
η πατρίδα σε ανάγκασε να γυρίσεις πίσω στην ξενιτιά.
Κι' αυτοί που δεν ξενιτεύτηκαν ψάχνουν τρόπο για να φύγουν,
οι αλήτες πολιτικοί ευθύνονται γι' όλα.
την καλησπέρα μου και καλό Σ/Κ | |
ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ
15-11-2014 @ 18:01 | Όμορφο Δημήτρη !!! ... ::382.:: ... | |
 |
