stixoi.info: ~* Τους ανέμους προστάζω *~

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: ~* Τους ανέμους προστάζω *~

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130674 Τραγούδια, 269443 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

~* Τους ανέμους προστάζω *~

Κι' αν χωρίζουν οι δρόμοι μιας Αγάπης τ' όνειρο τους πάντα θα ζει, θα ρωτά να μαθαίνει για ίχνη, για μια δυνατή ερωτική διαδρομή

[align=left][B][I]

*~* Τους ανέμους προστάζω *~*
Διακρίνω της λαχτάρας τους σπόρους
μοναχικούς του μυαλού μου θαλασσοπόρους
Την ομορφιά σου θαυμάζω
που στα μάτια μου σπέρνεις
με τα γλυκά σου χειλάκια
το όραμα σου μου φέρνεις.

Τριαντάφυλλα μοσχοβολούν ανθισμένα
που μοιάζουν κι' αυτά, μόνο σε σένα !

Πρώτη φορά στη ζωή, αισθάνομαι χαμένος
σαν να μην υπάρχω στα μητρώα δηλωμένος
δεν γράφει η ταυτότητα μου ποιος είμαι
και κανείς μα κανείς δίπλα στο πόνο μου είναι.

Τα λεπτά,, μου φαίνονται χρόνος
οι ώρες, αιώνες και είμαι μόνος
κι' εσύ μακριά μου σαν να 'μαι σε δίκη
τραβάω την ψυχή μου λες κι' είναι μανίκι.

Είναι που δεν μου έχει ποτέ ξανά τύχει.

Τους ανέμους προστάζω
μια καταιγίδα να σε φέρει
και στον Αίολο τάζω
τ' ουρανού εν' αστέρι.

Οι ώρες της νύχτας να γίνουν Αυγή
να σταματήσω τους λεπτοδείκτες
σε μια δυνατή μας στιγμή.

Κλυδωνίζετε η Καρδιά μου
σαν να θέλει να βγει.

Κι' αν χωρίζουν οι δρόμοι μιας Αγάπης
τ' όνειρο τους πάντα θα ζει
θα ρωτά να μαθαίνει για ίχνη
για μια δυνατή ερωτική διαδρομή !

Θα 'θελα να είμαι κοντά σου
εκεί δίπλα σου χαρά μου να βρεθώ
τα γλυκά σου ματάκια Καρδιά μου
θέλω πάντα στη ζωή να κοιτώ !
* * Nikos D. Stoforos * *


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Έρωτας & Αγάπη Ομάδα Στίχοι για μελοποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

nstoforo@otenet.gr

heardline 20-11-2014 @ 17:20	Τους ανέμους προστάζω και ιδρώτα τους στάζω μα αυτοί ..........τον φυσάνε τον στεγνώνουν ....και πάνε.... ....πάνε...πάνε μακριά μου στ' ουρανού τ' όνειρά μου (άνω τελεία) ξεσκονίζουν το γκρίζο π' ούτε εγώ το γνωρίζω. Τι τραβάω ο καημένος...... ....κουρεμένος.... καμένος (κούρεμα πολιτικό) ξυρισμένος....πλυμένος... ....στην αγάπη ...χαμένος. ::naugh.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο