| |
όχι με τη γκρίνια τη λαμπάδα της Ανάστασης
ξέρω πως πλησιάζουνε Χριστούγεννα μα αδιαφορώ
σάμπως και να γνωρίζω πια το δρόμο το σωστό
ωραία μια παράταση ευφάνταστης ανάτασης
Γυαλί είναι το κουράγιο παραχάραξε τη σκέψη μου
μπροστά όπως πηγαίνω στη φθαρμένη ανεμόσκαλα
απέναντι απ τον γκρεμό μια αμμουδιά με βότσαλα
που δεν την βλέπω βέβαια απ'την υπόγεια θέση μου
Όχι με την λύπη τον άπαντα χρυσό αιώνα της ψυχής μου
ξέρω πως μάτωσα τα χέρια μου στον τοίχο ,δεν κινείται
τσιμέντο και χαλίκι στην καρδιά πως ρίχνουν να μου πείτε
και όλα τα άλλα τα παλεύω με το νόημα της ύπαρξης μου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
