| |
Παιδί οργισμένο στο δρόμο γυρνά
ένα τραπέζι βλέπει,το χέρι χτυπά.
Το μυαλό του είναι ανοιχτό,
βλέπει μακριά,πέρα από εδώ.
Στους άλλους,τους μεγάλους,αυτό δεν αρέσει.
Χτυπούν εκεί που μπόρει να πονέσει.
Η αντίσταση του όμως είναι γερή.
Να το φιμώσουν θέλουν,μια και καλή.
Παιδί,πονεμένο,κάθε μέρα ξανά,
ένα τραπέζι βλέπει,το χέρι χτυπά.
Μιλάει,φωνάζει,μα δε το ακούν.
Στρατιωτάκια θέλουν να διοικούν.
Η φωνή του τώρα δυνατή,
ο ήχος νικάει το τρύπιο αυτί.
Ο φόβος στα μάτια τους,πια φανερός.
του παιδιού ήρθε ο ξεσηκωμός.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
