| |
Έλα να σβήσουμε τις νύχτες της σιωπής
Σ' ένα φεγγάρι από έρωτα πλασμένο
Είναι τα λόγια ακροβάτες της ζωής
Σ' ένα σκοινί.. στα όριά του τεντωμένο...
Όταν λυτρώνονται οι άγριες ψυχές
Και νηνεμία διαφεντεύει τα πελάγη
Κυλούν οι μέρες ποτισμένες με ευχές
Με χαμογέλια να κερδίσουν κάθε μάχη...
Αν ήταν εύκολο τα λάθη ν' αρνηθείς
Ποιός θα τολμούσε το σωστό πια να ορίσει ;
Πώς θα γνωρίσεις το μαχαίρι αν δεν κοπείς ;
Δίχως ελπίδα.. ποιό λουλούδι θα ανθίσει ;...
Έλα να δώσουμε στο όνειρο κορμί
Μέσα στην άϋλη ουσία της αγάπης
Με του κυμάτου την αγέρωχη ορμή
Στα δυο να σπάσει η σκιά της αυταπάτης...
21-6-2011
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
