| |
Για όλα εκείνα τα ξεθωριασμενα
χρώματα
που αδέσποτα αφήνονται στους
τοίχους
της καμαρης μου
για εκείνο τον ήλιο που δεν προφτασε
την ανατολή του να ζήσει
για κείνο το μουντό και συννεφιασμενο
πρωινο
που κοιτούσα έξω από το τζάμι
τους περαστικούς
αγναντευοντας τον πόνο του
να μη σ έχω.
Εσύ , μονάχα εσύ
ορμητικος κι ανελέητος
σαν τη βροχή.
Ωστόσο Κυπριδα τι έφτιαξα
και με το απαλό σου χέρι
στα στηθια μου εμπηξες
πυρωμενο βέλος
και η φωτιά διαπερνά την καρδιά
καίγομαι σιθεμελα μα δε μιλώ
δεν παραπονιέμαι , δε σκύβω το κεφάλι
κι ας με εκδικηθηκες Κυπριδα
είχα το θράσος να αγαπήσω
με την ψυχή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
