Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Πετάνε στα σκουπίδια την ελπίδα μας
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130616 Τραγούδια, 269431 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πετάνε στα σκουπίδια την ελπίδα μας
 
Χάραξα σύνορα, στον κόσμο να κλειστώ.
Θέλω να βρω, κάποιο τρόπο.
Να γυρνώ στα μέρη μου, χωρίς να το σκεφτώ.
Και να μην ξεχνιέμαι, σε άλλο τόπο.
Μια πατρίδα να χω, να κρυφτώ.

REFREN
---------------------------------------------------------------------
Πετάνε στα σκουπίδια, την ελπίδα μας.
Δίνουν τα νιάτα μας, για δανεικά.
Στα μέτρα τους καθοδηγούν, την μοίρα μας.
Και όλα τα υπόλοιπα, για εκείνους περιττά.
---------------------------------------------------------------------

Πόσα χρόνια γύρω, στης γης την τροχιά.
Γυρνάμε αιώνια, στα ίδια.
Πώς να βρούμε δύναμη, να ανοίξουμε φτερά.
Πώς να σβήσουμε, τα αποκαΐδια.
Για να χτίσουμε, πάλι ξανά.

REFREN
---------------------------------------------------------------------
Πετάνε στα σκουπίδια, την ελπίδα μας.
Δίνουν τα νιάτα μας, για δανεικά.
Στα μέτρα τους καθοδηγούν, την μοίρα μας.
Και όλα τα υπόλοιπα, για εκείνους περιττά.
---------------------------------------------------------------------

Ψάχνοντας ουράνια, για μια παρηγοριά.
Ζητάμε θαύματα, να γίνουν.
Κι όλο καταλήγουμε, για άλλη μια φορά.
Στα σκουριασμένα, να μας κλείνουν.
Έρημα και σάπια τους, κελιά.

REFREN
---------------------------------------------------------------------
Πετάνε στα σκουπίδια, την ελπίδα μας.
Δίνουν τα νιάτα μας, για δανεικά.
Στα μέτρα τους καθοδηγούν, την μοίρα μας.
Και όλα τα υπόλοιπα, για εκείνους περιττά.
---------------------------------------------------------------------



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 1
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Να αφιερώνεις το κάθε τι που γράφεις, σε κάποιον. Αλλιώς είναι κενές οι λέξεις
 
ΒΥΡΩΝ
13-12-2014 @ 22:25
Ψάχνοντας ουράνια, για μια παρηγοριά.
Ζητάμε θαύματα, να γίνουν.
Κι όλο καταλήγουμε, για άλλη μια φορά.
Στα σκουριασμένα, να μας κλείνουν.
Έρημα και σάπια τους, κελιά.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο