Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131205 Τραγούδια, 269568 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ήταν μια χώρα
 

Ηταν μια χώρα με χιλιάδες δέντρα
πολύ μακρυά, στην άκρια του χάρτη.
Στό χείλος του Καιάδα φυτρώναν κέδρα
και ανεμώνες έσπερνε η Αττάρτη.

Ο άνεμος ποτέ δεν την φυσούσε.
Ήταν μια χώρα παραμυθένια.
Η πρωινή δροσιά, συνέχεια την ξεχνούσε
γιατί ήταν μια χώρα ζαχαρένια.

Μια χώρα υπήρχε, με χιλιάδες νέφη
εκεί μακρυά στην άκρια του ονείρου.
Να αιωρείται σαν της κάνει κέφι
στην ξύλινη τραμπάλα του απείρου.

Οι θάλασσες ποτέ δεν την χτυπούσαν.
Τα βράχια ομαλά ήταν και περπατιούνταν
οι θύελλες, πάντα την προσπερνούσαν
γιατί ήτανε ψηλά και αιωρούνταν.

Ήταν μια χώρα εκεί, με χίλια δάση
που περίμεναν την σειρά τους να ανθίσουν.
Οι μυγδαλιές δεν ήτανε σε βιάση,
τα στάρια δεν βιαζόταν να καρπίσουν.

Η άγκυρα της πάντα ανεβασμένη
η λαγουδέρα της με δίχως καπετάνιο.
Η χώρα αυτή δεν είχε ειμαρμένη.
Στον ήλιο είχε λιμάνι και καρνάγιο.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

...στην ψυχή μου έσταξα λεμόνι...
 
pennastregata
17-12-2014 @ 11:58
Υπέροχη γραφή για μια ουτοπία που όλοι έχουμε ανάγκη να φαντασιωνόμαστε! Καλή σου μέρα!
heardline
17-12-2014 @ 12:02
Ωραίος!!!!!!!!!!!!, συμφωνώ δε με την Αγάπη, τα παραμύθια είναι αναγκαία και απαραίτητα στη ζωή μας. Καλημέρα Δημήτρη!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Μαρία Χ.
17-12-2014 @ 12:12
Απίθανο !!! Μυθικές εικόνες, υπέροχα πλεγμένες !!! Καλημέρα Δημήτρη ! ::up.:: ::theos.:: ::theos.::
Ιχνηλάτης
17-12-2014 @ 12:14
https://www.youtube.com/watch?v=oKpBOIisCkg



Καλημέρα παίδες!!!!!!
Αναπάντεχος
17-12-2014 @ 12:45
Πάντα ζούσαμε με παραμύθια για να ισορροπούμε γιαυτό και γράψαμε τα ωραιότερα του κόσμου Πολύ ωραίο και αυτό που έγραψες Καλημέρα
Γιάννης Ποταμιάνος
17-12-2014 @ 13:38
Μια χώρα υπήρχε, με χιλιάδες νέφη
εκεί μακρυά στην άκρια του ονείρου.
Να αιωρείται σαν της κάνει κέφι
στην ξύλινη τραμπάλα του απείρου.

Όλο θαυμάσιο αντάξιο μιας ονειροχώρας!
Καλημέρα Δημήτρη!
::yes.:: ::yes.::
Pavlos Melas
17-12-2014 @ 15:43
Μια χώρα υπήρχε, με χιλιάδες νέφη
εκεί μακρυά στην άκρια του ονείρου.
Να αιωρείται σαν της κάνει κέφι
στην ξύλινη τραμπάλα του απείρου.

Υπέροχο!!!!!την καλησπέρα μου
**Ηώς**
17-12-2014 @ 20:23
::theos.:: ::theos.:: ::love.::

συμβολισμός και ποίηση!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο