| |
| | τα στρουθία του χειμώνα |  | | | Καλή χρονιά να έχουμε, λεύτερη και δημιουργική | | |
Κόκκινη σημαία
του κοκκινολαίμη το στήθος στον χιονιά,
Παντιέρα επαναστατική
και πίσω ανασυντάσσονται οι στρατοί
με γρήγορα φτερουγίσματα
και τιτιβίσματα απαντοχής
Τα στρατεύματά μας όλα
με τις ισχνές δυνάμεις συνοχής...
Να δώσει ο κότσυφας το σύνθημα
με το πύρινό του ράμφος
Έιιιιι ακούστε το καλά:
Φίου φίου Τσικ τσικ
Στα ματωμένα γόνατα απ' τα πιτσιρίκια,
στα γυμνά τους ποδαράκια
τα ξυλιασμένα απ' το κρύο
στέκεται η αξιοσύνη του κόσμου.
Στα απλωμένα δάχτυλα του ζητιάνου
υφαίνει το έλεός της η ελπίδα.
Τ' ατσάλι κι ο χαλκός και τα χρυσάφια,
το ψυχρό χέρι της αλυσίδας,
του εχθρού τα όπλα.
Και ανασάλεψε το πλήθος
στα ανορθόδοξα κελεύσματα
Κι αγκάλιαζε το πεύκο το έλατο
πλέκανε τα κλαδιά τους
με συντροφικότητα
Όσο φυσούσε ο βοριάς
τόσο χαμογέλαγε ένα πείσμα απρόσμενο
κι ασυνήθιστο
και φώτιζε όπως ο ήλιος της αυγής
την παγωμένη γη
Κι ανασκιρτούσε η ζωή
Μπήκαν μπροστά οι λοχαγοί
Οι κίσσες κι οι τσαλαπετεινοί
Ακολουθούσαν, μυριάδες,
οι οπλίτες τα σπουργίτια
Αυτόν τον χειμώνα θα τον νικήσουμε,
είπαν με σιγουριά
Κι ας μην ήταν καθόλου βέβαιο.
Μα την ξέρουμε την πάχνη
και το χώμα το σκληρό το πετρωμένο
και την πρωινή ομίχλη.
Τον ξέρουμε τον βρυχηθμό του κεραυνού,
την μανία του χιονιά
Το νιώθουμε το κρύο να μας περονιάζει τις
ξάστερες τις νύχτες.
Ο βοριάς, είπε ο κότσυφας,
είναι ο φίλος
Μάθαμε να καβαλάμε την ράχη του, την δύστροπη
σ' αυτόν τον αέναο κύκλο της Ανάγκης.
Κι όλοι είμαστε γνώστες
πως κάτω από το χιόνι
κοιμάται ο σπόρος
Ακούγει τα δικά μας τιτιβίσματα
και βαθιά μέσα στα όνειρά του
μορφή παίρνει η Λευτεριά,
τον τρέφει και τον δυναμώνει.
Κι είναι η θέρμη, το κόκκινο του κοκκινολαίμη
που τον κρατάει ζεστό και ζωντανό
Μέχρι σύντροφοι
Να ρθεί η Άνοιξη
να τον γεννήσει κάτω απ' τα ανθοστόλιστα φουστάνια της
Η τσιγγάνα η Άνοιξη, η όμορφη κυρά μας.
Έτσι τα 'πε ο κότσυφας
με το μεθυσμένο του το ράμφος.
Μπορεί τα λόγια του, πιο τρανά από αυτόν να ήταν,
μα όλοι πλέον το ένιωθαν μέσα τους
και με σιγουριά το λέγαν
πως κι αυτόν τον χειμώνα θα τον νικήσουμε
εμείς τα φτωχά της γης στρουθιά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 3
| | | | | | | |
| | | |
|
ΒΥΡΩΝ
01-01-2015 @ 22:58 | Τα λόγια είναι περιττά...
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ! ! !...........
........................................
::rock.:: ::rock.:: ::rock.:: | | Αναπάντεχος
01-01-2015 @ 23:37 | Νομίζω οτι πρέπει να γράφεις τακτικότερα γιατί ο λόγος σου είναι εξαιρετικός | | montekristo
02-01-2015 @ 00:44 | Κάλαντα πρωτοχρονιάς από τη χορωδία πολιτικών κρατούμενων γυναικών 1948 – 1952 στις φυλακές Αβέρωφ
Μακριά ροδίζει η ανατολή
κάθε κλωνί κι ένα πουλί
πανηγυρίζει η φύση
το νιο χρόνο που θα αρχίσει.
Με της καμπάνας τη βουή
χαράζει μέρα γιορτινή
η αρχή του νέου χρόνου
και το τέλος κάθε πόνου.
Ερείπια και μνήματα
στέλνουν χαράς μηνύματα
πως θα σωθεί το δάκρυ
μες στην πλάση απ” άκρη σ” άκρη.
Γιορτάζουμε στη φυλακή
με έναν πόνο μιαν ευχή
χαρά παντού να ανθίσει
της ειρήνης ο ύμνος να αντηχήσει.
Ευχόμαστε στην καθεμιά
με την καινούρια την χρονιά
στο σπίτι να γυρίσει
και χαράς ζωή να αρχίσει.
Με την καινούρια την χρονιά
παντού ειρήνη και χαρά
τραγούδι να αντηχήσει
σε ανατολή και δύση.
https://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=Yilx0nNJBtk | | Μπούρμπουρ Λίθρας
02-01-2015 @ 09:09 | καλή χρονιά ::xmas.:: | | Μαυρομαντηλού
02-01-2015 @ 16:54 | Έτσι τα 'πε ο κότσυφας
με το μεθυσμένο του το ράμφος.
Μπορεί τα λόγια του, πιο τρανά από αυτόν να ήταν,
μα όλοι πλέον το ένιωθαν μέσα τους
και με σιγουριά το λέγαν
πως κι αυτόν τον χειμώνα θα τον νικήσουμε
εμείς τα φτωχά της γης στρουθιά
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑΠΟ ΜΙΚΡΟ ΑΠΟ ΤΡΕΛΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΕΘΥΣΜΕΝΟ ΘΑ ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΜΠΡΑΒΟ ΣΩΣΤΟΣ Ο ΚΟΤΣΙΦΑΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::xmas.:: ::xmas.:: | | renaoutsika
03-01-2015 @ 13:40 | Είναι ένα υπέροχο ποίημα. Τα θερμά μου συγχαρητήρια, ξαφνιάστηκα ευχάριστα. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
