| |
Σήμερα άκουσα την πιο βραχνή κραυγή σου
να με φωνάζει μες απ'το χάος του πουθενά
Αυτό το έρεβος που σβήνει τη μορφή σου
πως θα'θελα να γίνει φως και μυρωδιά
Εκεί στο τέλος της αβύσσου σε συνάντησα
βρήκα το μέλι της ψυχής σου και το κράτησα
Το μαύρο του ερέβους με φως θα πλημμυρίζει
ότι αγαπώ τόσο πολύ που με δακρύζει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
