Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αράχνη
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130598 Τραγούδια, 269424 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αράχνη
 
Ντύθηκε τα γεράματα και φόρεσε ρυτίδες.
Τους ώμους έγειρε στην γή. Άσπρισε τα μαλλιά.
Μέσ` στον τορβά της έκρυψε, την ζήλια και τις φήμες.
Στην σκέψη, όλα των Θεών, κακά κουτσομπολιά.

Για της θνητής πριγκίπισσας, τα θεϊκά τα χέρια
τόσα και τόσα ακούστηκαν, από θεούς κι ανθρώπους.
Τα κοραλλένια δάχτυλα, που κένταγαν τ` αστέρια
και ύφαιναν και έπλεκαν όλης της γής τους τόπους.

Πως τόλμησε η νεαρή, τον τίτλο να της πάρει;
Πότε ακούστηκε θνητή, Θεά να ταπεινώσει;
Να πεί πως είν` ανώτερη, να αρχίσει να σνομπάρει
τα εργόχειρα της Αθηνάς, που κέντησε με γνώση!

Κουβέντα έπιασ` η "γριά" Παλάδα, με την νέα.
Παινέματα για τα υφαντά της, έκανε και μνείες.
Και η Αράχνη άρχισε να αισθάνεται ωραία.
Η υπεροψία άνθισε! Κι αρχίνισε νέες αερολογίες!

Τις πάχνης ίνες μάζεψε, χρυσόσκονη απ` τ` αστέρια,
μίσχους και άνθη λουλουδιών, χρώμα απ` το γεράνι,
τον ήλιο τον χιλιάκτινο, της θάλασσας τα γέλια.
Βελόνια πήρε. Κι άρχισε η γλώσσα της...ροδάνι!

"Ποτέ καμμιά δεν μπόρεσε στην τέχνη να με φτάσει!
Ούτε αρχόντισσα ποτέ, ούτε του Ρήγα η κόρη".
"Κι αυτή ακόμη η Αθηνά, πήγε να με περάσει,
μα άφησε τα εργόχειρα κι έπιασε το δόρυ".

Τότε η γριά, που ήτανε θεά μασκαρεμένη
το κέντημα της ξέσκισε, απο θυμό κι οργή.
Στο μέτωπο την άγγιξε κι αμέσως μαγεμένη
έγινε έντομο φριχτό και άφησε την γή.

Και απο τότε η κοπελιά, υφαίνει τον ιστό της
κρεμάμενη απο ψηλά, χωρίς ν` αρθρώνει λέξη.
Χωρίς βελόνια και κλωστές, χωρίς τον αργαλειό της.
Και πρίν προλάβει, να χαρεί όλο το εργόχειρό της
πάντοτε κάποιος θα βρεθεί, να τις το καταστρέψει!


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 16
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

...στην ψυχή μου έσταξα λεμόνι...
 
Ιχνηλάτης
06-02-2015 @ 08:27
Η Αράχνη ήταν πριγκίπισσα, κόρη του βασιλιά της Λυδίας Ιδμώνος.
Ήταν ξακουσμένη για την τέχνη της στα εργόχειρα στα υφαντά και στα κεντήματα.
Ήρθε σε ρήξη με την Θεά Αθηνά, που μεταμορφωμένη σε γριά διαπίστωσε ότι η νεαρή πριγκίπισσα ειρωνευόταν αυτή και τους υπόλοιπους Θεούς!
Θυμωμένη η Αθηνά τις έσχισε τα κεντήματα και την καταράστηκε να γίνει για πάντα έντομο και να πλέκει ιστό, που πάντα θα τις τον καταστρέφουν!
Μαρία Χ.
06-02-2015 @ 08:29
Καταπληκτικό Δημήτρη !!! ::oh.::
Μόνο που θα με κάνεις να μην καταστρέψω ξανά ιστό αράχνης !!! ::laugh.::
Καλημέρα ! ::hug.::
ΒΥΡΩΝ
06-02-2015 @ 08:32
ΩΡΑΙΟ.....!
..................

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
**Ηώς**
06-02-2015 @ 08:40
http://youtu.be/VvY9eeCf5T4 ::theos.:: ::love.::
καλημέρα!!!!!!
Κυριάκος Τζελεπίδης ( αρμενιστής)
06-02-2015 @ 08:56
Μπράβο ρε φίλε .. πολυ ωραίο .. τέτοια να γράφεις !! την καλημέρα μου !!! ::yes.:: ::yes.::
Ιχνηλάτης
06-02-2015 @ 09:15
https://www.youtube.com/watch?v=1s24ZEZVEx4


κοίτα τες πώς πηδάνε για να μην τις φάνε οι ταραντούλες χαχαχαχα
Κυριάκος Τζελεπίδης ( αρμενιστής)
06-02-2015 @ 09:22
το είχα δει και με μάγεψε .. ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Αναπάντεχος
06-02-2015 @ 10:35
Το ποίημα σου καταπληκτικό Η μυθολογία στην υπηρεσία της σκέψης μας ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ ΠΗΓΗ ΕΜΠΝΕΥΣΗΣ χίλια μπράβο
pennastregata
06-02-2015 @ 12:49
Όμορφο!
Η tarantella, θεραπευτικός χορός της νότιας Ιταλίας που χάνεται στα βάθη των αιώνων, έριχνε τους δαγκωμένους από ταραντούλα σε έκσταση, δια της οποίας πίστευαν ότι θεραπευόταν ο ασθενής, με τη βοήθεια της μουσικής και των τραγούδιών που "ξόρκιζαν" το δηλητήριο και το έβγαζαν απο το σώμα του. Αποτελεί, τρόπον τινα ένα είδος "εξορκισμού" και αντίστοιχη ήταν η αντίδραση και συμπεριφορά των "tarantati", οι οποίοι αρχικά εκτελούσαν σπασμωδικές κινήσεις ξαπλωμένοι στο χώμα κι έπειτα συνέχιζαν με τον χορό που, σε διαφορες παραλλαγές ανά περιοχή, σώζεται ως και σήμερα. Ο Τarantismo (Ταραντισμός), ο οποίος φέρει παγανιστικά αρχαιοελληνικά στοιχεία, είναι μια τελετουργία που ασκούνταν ευρεώς στις ελληνόφωνες περιοχές της Μagna Grecia, παρά τις βολές που δεχόταν από την Καθολική Εκκλησία, μέχρι και την δεκαετια του 1950, παίρνει δε το όνομά του από το Ακροτήριο Taranto και γλωσσικά είναι προϊόν αντιδανείου, αφού προέρχεται από το αρχαιοελληνικό "Τάρας".
Δημοφιλής επίσης υπήρξε αν δεν κάνω λάθος, η Tarantella και σε περιοχές της Αργεντινής, πιθανότατα μεταφέρθηκε με το Ιταλικό στοιχείο που τους περασμένους αιώνες μετανάστευσε στην χώρα.
http://www.24grammata.com/?p=29649
http://www.inital.gr/%CE%9C%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%B7-%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1/398-%CE%A4%CE%91%CE%A1%CE%91%CE%9D%CE%A4%CE%95%CE%9B%CE%91-%CE%9C%CE%A5%CE%98%CE%9F%CE%A3-%CE%9A%CE%91%CE%99-%CE%A0%CE%A1%CE%91%CE%93%CE%9C%CE%91%CE%A4%CE%99%CE%9A%CE%9F%CE%A4%CE%97%CE%A4%CE%91
kostas maris
06-02-2015 @ 18:05
ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ...
Μ.Ελμύρας
06-02-2015 @ 18:21

Πι'ο 'ομορφα δοσμένο και από εκείνο του Οβιδίου! Εύγε!
Καλησπέρα. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ
06-02-2015 @ 19:08
Δημήτριε,

Το πόνημά σου αποτελεί κόσμημα δια την σελίδα !!! ...
Εύγε σου και πάλι για τον ευγενικόν σου χαρακτήρα !!! ...

::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: ......... καλησπέρα θερμή !!! ... ::382.:: ...
.
smaragdenia
06-02-2015 @ 23:57
ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
αστερινός
07-02-2015 @ 08:50
πολύ ωραίο απ την αρχή ως το τέλος!
αστερινός
07-02-2015 @ 08:50
πολύ ωραίο απ την αρχή ως το τέλος!
πανσελινος
07-02-2015 @ 18:28
Και απο τότε η κοπελιά, υφαίνει τον ιστό της
κρεμάμενη απο ψηλά, χωρίς ν` αρθρώνει λέξη.
Χωρίς βελόνια και κλωστές, χωρίς τον αργαλειό της.
Και πρίν προλάβει, να χαρεί όλο το εργόχειρό της
πάντοτε κάποιος θα βρεθεί, να της το καταστρέψει! ::theos.::

Μπράβο !

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο