| |
Οι δυό τους
κάτω από την κόκκινη ομπρέλα
δεν μιλούν
Οι λέξεις έλιωσαν
Η σιωπή δίχως ήχους
ψέλνει ύμνους αγάπης.
Να εκεί, στην μέση τού δρόμου
κάτω από την κόκκινη ομπρελα
χάραξαν το αύριο
Ο αέρας δυνάμωσε
Παρέσυρε τα πάντα.
Εκείνοι βυθισμένοι
στην άηχη κουβέντα τους
κινούν τα χέρια
σ’ ένα ταξίδι περιπλάνησης.
Τα κορμιά συνταράσσονται
Κεραυνοί πάθους
σχίζουν τα ρούχα.
τα πόδια λυγίζουν
υποκλίνονται και αυτά στον έρωτα
Γονατίζουν δίπλα στην προβλήτα
Πάνω στα φύκια
που σώριασε το κύμα.
Μετουσιώθηκαν
σ’ άλλη διάσταση
και εξυμνούν τον έρωτα
-με σιγόντο τις πράσινες σταγόνες τής βροχής-
τον γιό τής Αφροδίτης
Τον θεό τού έρωτα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
