Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ηχώ παραδείσου…
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130805 Τραγούδια, 269466 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ηχώ παραδείσου…
 




Όταν πάψει η φυλακή να είναι φυλακή και ο ορίζοντας,
χορτασμένος χρώματα, αφήσει,
έναν λυγμό, να γίνει μουσική,
που τρίζει
μέσα στο φαρδύ γαλάζιο του πουκάμισο, αχ γυναίκες
ελάτε να με αγαπήσετε
πίσω από όλα αυτά τα αδιάφορα πράγματα
που με αναλώνουν, κάνοντάς με
δορυφόρο μελαγχολίας.

Απλησίαστα όλα αντανακλώνται..
Μνήμες από μια άλλη προ-ύπαρξη- και πώς την έχω
αφού με μαγνητίζει
η σκιά και αποκτούνε
σάρκα οι επιθυμίες μου;
Μετρώ τα πάντα -κανένα δεν έχω. Ούτε
φιλιού ανάμνηση, ούτε
την μυρωδιά απ' το φρεσκολουσμένο
κεφάλι σου Μαρίνα
εκεί στο λιμανάκι του έρωτα και του αγγίγματος
την θαλερή μυσταγωγία..

Για αιώνες ανήλικος ενήλικος, για χρόνια
να μην υπακούω πουθενά- με κυρίευσαν
αιθέρια άνθη, φωτιές επακόλουθες
αυτών που δεν οξειδώνονται
στο πείσμα των καιρών και στον μόχθο της ύλης.

Κι εκείνα που μου αποκρύπτονται
όταν το βράδυ εισχωρεί το άστρο μες την κάμαρά σου
θα 'ρθουνε να με βρουν,
ελαφρά,
αποστηθισμένα,
μέσα στην αγριότητα των εποχών, καλλιεργημένα
σε ώτα που γυμνάστηκαν να πιάνουνε την μουσική
από μια νότα που επικρεμάται
στο τίμιο ξύλο του λεξιλογίου,
φρέσκια
σαν η ηχώ
από νεόκοπο -και μην τον χάσουμε!-
παράδεισο…


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Ενιπεύς
23-02-2015 @ 12:22
Ποίηση..Βιωματική..
ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ
23-02-2015 @ 16:18
Καθαρά Δευτέρα…


Πού θα πας; Είναι τραγικό το Σαββάτο, τραγική
η Κυριακή
και πιο τραγική η Δευτέρα
που αμολάει τους χαρταετούς της να φτάσουν το μήνυμα
έως τον ουρανό που σπάζει
σε μικρές παράταιρες επιφάνειες
που κροταλούν μες τον χειμωνιάτικο αέρα.

Όλο το βράδυ έπεφτε η βροχή· τα πάντα μούσκεψαν· στων δέντρων
τις λόγχες καρφώθηκαν οι λυπημένες φωνές των πουλιών· μετά
η σιωπή έκλεισε τα πάντα μες το σκοτάδι και η αίσθηση
ότι όλα έχουν τελειώσει, κυριάρχησε. Εσύ

φόρεσες μάλλινα γαντάκια και κατέβηκες στον κήπο.
Κοίταζες κατά την ανατολή που ένα άστρο κρύβονταν
καλά
πίσω απ' τα σύννεφα και προκαλούσε
την σκέψη σου να ταξιδέψει προς το αχανές διάστημα
του χρόνου εργολάβου..

Ερμητικές ακρίβειες που ισορροπούν κι εκείνα που δεν είπαμε, ανοίγουν
τους ασκούς των ανέμων- μια πνοή βγαίνει
και που χιμά μες την ατμόσφαιρα ταράζει το λιανό ψιχάλισμα
που λούστραρε των δέντρων τα γυμνά κλαδιά..
smaragdenia
23-02-2015 @ 17:42
ΤΡΥΦΕΡΑΔΑ ΓΕΜΑΤΟ ΣΤΡΑΤΗ

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΟΥ......... ::up.:: ::up.:: ::up.::
Γιάννης Ποταμιάνος
23-02-2015 @ 21:34
Ποιητικός παράδεισος
με υπογραφή ΣΤΡΑΤΗ ΠΑΡΕΛΗ

Την καλησπέρα ου Στρατή
και το σεβασμό μου!
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
ierapostolos
24-02-2015 @ 13:38
.......Για αιώνες ανήλικος ενήλικος, για χρόνια
να μην υπακούω πουθενά- με κυρίευσαν
αιθέρια άνθη, φωτιές επακόλουθες!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο