| |
| | Don Giovanni - (πράξη Ι -σκηνή 3η) |  | | | συνέχεια από το προηγούμενο http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=237685 | | |
(....Ξαναδημοσιεύω την μετάφρασή μου της όπερας "Ντον Τζοβάννι" του Β.Α. Μότσαρτ ....
.... για να θυμούνται οι παλιοί στιχοφίλοι και για να μαθαίνουν οι νέοι......)
ΠΡΑΞΗ 1η
Σκηνή 3η
(Μπαίνουν η Ντόνα Άννα και ο Ντον Οττάβιο μαζί με υπηρέτες που κρατάνε κεριά)
Ρετσιτατίβο
ΝΤΟΝΑ ΑΝΝΑ
Ax !ο πατέρας κινδυνεύει, ας συντρέξουμε.
ΝΤΟΝ ΟΤΤΑΒΙΟ (με γυμνό σπαθί στο χέρι)
Όλο το αίμα μου θα χύσω αν χρειαστεί.
Μα πούντος ο αχρείος;
ΝΤΟΝΑ ΑΝΝΑ
Εδώ στεκόταν…
(βλέπει το πτώμα)
Νο 2: Ρετσιτατίβο με συνοδεία και Ντουέτο
ΝΤΟΝΑ ΑΝΝΑ
Τι θέαμα φρικτό ω θεοί
στα μάτια μου εμπρός με καρτερεί.
Πατέρα!... πατέρα μου αγαπημένε!....
ΝΤΟΝ ΟΤΤΑΒΙΟ
Ω κύριε..
ΝΤΟΝΑ ΑΝΝΑ
Αχ! ο φονιάς μου τον έσφαξε.
αυτό το αίμα,
αυτή η πληγή
αυτή η όψη
με τη θανατερή χλωμάδα σκεπασμένη
Δεν ανασαίνει πια ,
τα μέλη του είναι κρύα
πατέρα μου καλέ! πατέρα αγαπημένε!
Σβήνω… πεθαίνω…
(Λιποθυμά)
ΝΤΟΝ ΟΤΤΑΒΙΟ (στους υπηρέτες)
Αχ, βοηθάτε φίλοι το θησαυρό μου!
Ψάξτε και βρέστε μου κάποιο άρωμα, κάποιο οινόπνευμα αχ μην αργείτε!
Ντόνα Άννα! σύζυγε! φίλη! ο φοβερός ο πόνος τη δύστυχη σκοτώνει….
ΝΤΟΝΑ ΑΝΝΑ
Αχ!
ΝΤΟΝ ΟΤΤΑΒΙΟ (στους υπηρέτες)
Συνέρχεται. Βοηθάτε κι άλλο!
ΝΤΟΝΑ ΑΝΝΑ
Πατέρα …
ΝΤΟΝ ΟΤΤΑΒΙΟ
Κρύψτε, απομακρύνετε της το θέαμα
το τρομερό μη βλέπει.
(Μεταφέρουν έξω το πτώμα)
Ψυχή μου ησύχασε, ν΄ αντέξεις πρέπει...
[B] Ντουέτο
ΝΤΟΝΑ ΑΝΝΑ
Φύγε, άκαρδε, φύγε!
Άσε με να πεθάνω,
τώρα που τονε χάνω
τον κύρη της ζωής μου
ΝΤΟΝ ΟΤΤΑΒΙΟ
΄Ακουσέ με ω! καρδιά μου,
κοίτα με μια στιγμή
η αγάπη σου τι λέει που
για σένα μόνο ζει
ΝΤΟΝΑ ΑΝΝΑ
Συγνώμη αγαπημένε...
η θλιψη μου κι ο πόνος..
αχ ο πατέρας που ναι ;
ΝΤΟΝ ΟΤΤΑΒΙΟ
΄Αφησε αγαπημένη
θύμηση πικραμένη
πατέρας θάμαι κι άντρας σου
ΝΤΟΝΑ ΑΝΝΑ
Αχ, ορκίσου μου αν μπορείς
το αίμα αυτό να εκδικηθείς!
ΝΤΟΝ ΟΤΤΑΒΙΟ
Τ΄ ορκίζομαι στα μάτια σου,
εγώ που είμαι η αγάπη σου!
ΝΤΟΝΑ ΑΝΝΑ ΚΑΙ ΝΤΟΝ ΟΤΤΑΒΙΟ
Τι μέγας όρκος , ω θεοί!
και με την πιο φρικτή αφορμή !
Μυριάδες νιώθω κύματα
μες στην καρδιά σκιρτήματα ! [/B]
κ.ο.κ.
[I](φεύγουν)[/I
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Ο Άνθρωπος είναι η απάντηση, όποια κι αν είναι η ερώτηση. | | | |
|
daponte
24-02-2015 @ 12:51 | http://www.youtube.com/watch?v=ql5MJUUJwLI
http://youtu.be/z2Sn17zAKB4 | | daponte
24-02-2015 @ 12:50 | το ιταλικό πρωτότυπο:
Scena III
Entrano Donn’Anna e Don Ottavio, con servi che portano diversi lumi.
Recitativo
Donna Anna
Ah! del padre in periglio, in soccorso voliam.
Don Ottavio
(con ferro ignudo in mano)
Tutto il mio sangue versero se bisogna; ma dov’ e il scellerato?
Donna Anna
In questo loco...
(Vede il cadavere.)
No.2: Recitativo accompagnato e Duetto
Ma qual mai s’offre, o dei,
spettacolo funesto agli occhi miei
Il padre... padre mio... mio caro padre ...
Don Ottavio
Signore . . .
Donna Anna
Ah! l’assassino mel trucido. Quel sangue... quella piaga... quel volto tinto e coperto dei color di morte. Ei non respira piu... fredde ha le membra... Padre mio! caro padre! padre amato! Io manco . . . io moro . . .
(Sviene)
Don Ottavio
Ah, soccorrete, amici, il mio tesoro! Cercatemi, recatemi qualche odor... qualche spirto... ah! non tardate! Donn’Anna! sposa! amica! Il duolo estremo la meschinella uccide...
Donna Anna
Ah!
Don Ottavio
(ai servi)
Gia rinviene. Datele nuovi aiuti!
Donna Anna
Padre mio...
Don Ottavio
Celate, allontanate agli occhi suoi
quell’oggetto d’orrore.
(Viene portato via il cadavere.)
Anima mia, consolati, fa’ core...
Duetto
Donna Anna
Fuggi, crudele, fuggi!
Lascia che mora anch’io,
ora ch’e morto, oh Dio,
chi a me la vita die¨.
Don Ottavio
Senti, cor mio, deh! senti,
guardami un solo istante,
ti parla il caro amante,
che vive sol per te.
Donna Anna
Tu sei... perdon, mio bene...
l’affanno mio, le pene...
Ah, il padre mio dov’e¨?
Don Ottavio
Il padre... Lascia, o cara,
la rimembranza amara...
Hai sposo e padre in me.
Donna Anna
Ah! vendicar, se il puoi,
giura quel sangue ognor!
Don Ottavio
Lo giuro agli occhi tuoi,
lo giuro al nostro amor!
Donna Anna e Don Ottavio
Che giuramento, o dei!
Che barbaro momento!
Fra cento affetti e cento,
vammi ondeggiando il cor! ecc.
(Partono.) | | pennastregata
24-02-2015 @ 13:03 | Complimenti, caro! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | daponte
24-02-2015 @ 20:08 | Grazia Lei , signora... ::smile.:: | | Nemo
25-02-2015 @ 01:53 | Παρωδία του κερατά, σωστά;
αυτό το "κλπ" στο τέλος, σκοτώνει!!!!! | | daponte
25-02-2015 @ 13:20 | Το "κλπ" αντικαταστάθηκε από το ορθότερο" κ.ο.κ." (δηλώνει την επανάληψη των στίχων στην άρια ή το ντουέτο)
Το στοιχείο της παρωδίας αποτελεί επιλογή του Μότσαρτ στη συγκεκριμένη αμφίσημη όπερα (που άλλωστε δηλώνεται ως drama giocoso , δηλ παιγνιώδες δράμα το οποίο ισορροπεί ανάμεσα στο κωμικό και το δραματικό) και αφορά το ήθος των ηρώων και το μουσικό ύφος της opera seria (σοβαρή όπερα, ιταλικής προέλευσης) η οποία χαρακτηρίζεται από αυστηρή κωδικοποίηση και τήρηση της μουσικής φόρμας , με ηθικοπλαστική θεματική , στομφώδεις και δραματικά τονισμένες εκφράσεις και συχνή χρησιμοποίηση της aria da capo (άρια με επανάληψη , όπου αναδεικνύονται τα συναισθήματα του ήρωα και η φωνητική δεξιοτεχνία του τραγουδιστή): στο συγκεκριμένο απόσπασμα ο Ντον Οττάβιο και η Ντόνα Άννα συνιστούν ένα τυπικό ζευγάρι της opera seria.
Σε αντίστιξη, τα κωμικά στοιχεία του έργου , παρμένα από την opera buffa (κωμική όπερα με παιχνιδιάρικα , πικάντικα και φαρσικά στοιχεία) ενσαρκώνονται στο πρόσωπο του υπηρέτη Λεπορέλλο , στην αμφιθυμικάή σχέση του με τον αφέντη του , αλλά και στον μόνιμο σαρκασμό του Ντον Τζοβάννι που περιγελά και ειρωνεύεται τα πάντα.
| | daponte
25-02-2015 @ 13:41 | Και παράλληλα να και η ιστορία της σύνθεσης της όπερας , σε συνέχειες:
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=100700 | | Nemo
26-02-2015 @ 09:11 | χμμμ... Άρα η παρωδία είναι στο ηθικό στοιχείο των χαρακτήρων και της υπόθεσης. Δεν επεκτείνεται στο είδος (κάτι σαν αυτοσαρκασμός) της όπερας.
Σωστά; | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
