Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: ζωή
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130585 Τραγούδια, 269415 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 ζωή
 
ακούω το βήμα της
πάνω στα χωνεμένα θρύψαλά της
γυρεύει το ντύμα της
κάνα ρούχο μιά σημαία παλιά της
να κρύψει το ματωμένο σώμα της
να κρυφτεί στον ίσκιο και στο χώμα της

γυρνάει πίσω στη σιγαλιά
θέλει να ξεχάσει τα χαράματα
τον ήλιο βάζει στα μαλλιά
ύστερα ράβει μύρια οράματα
ν'ανεμίζουν στου καημού τα μπαλκόνια
να ξυπνούν μες τα σεντόνια

λαδώνει το πιστόλι
τόσος πόνος στα σαγόνια της σφιγμένος
δε λείπει κι ένα βόλι
να ξεγελιέται ο αντρειωμένος
που περιμένι στην άσπιλη ερημιά
να χτυπήσει η καμπάνα ξανά

δεν είναι θάνατος όμως εδώ
είναι της άνοιξης η ξαφνική μαρμαρυγή
πάνω στην πέτρα πάνω στο νερό
θα γίνει η ανάσταση μιάν αυγή
πείς δεν πείς πως θάβρεις την αλήθεια
σα μιά τέτοια νύχτα στα παραμύθια



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΛΥΔΙΑ_Θ
01-03-2015 @ 11:08

δεν είναι θάνατος όμως εδώ
είναι της άνοιξης η ξαφνική μαρμαρυγή
πάνω στην πέτρα πάνω στο νερό
θα γίνει η ανάσταση μιάν αυγή
πείς δεν πείς πως θάβρεις την αλήθεια
σα μιά τέτοια νύχτα στα παραμύθια
Υπέροχο Αντη!!!!!Καλό μήνα
Αναπάντεχος
01-03-2015 @ 13:34
λαδώνει το πιστόλι
τόσος πόνος στα σαγόνια της σφιγμένος
δε λείπει κι ένα βόλι
να ξεγελιέται ο αντρειωμένος
που περιμένι στην άσπιλη ερημιά
να χτυπήσει η καμπάνα ξανά
::up.:: ::up.:: ::up.::
Κώστας 1959
01-03-2015 @ 14:03
Πολύ καλό !
::smile.:: ::smile.:: ::smile.::
smaragdenia
01-03-2015 @ 14:04
γυρνάει πίσω στη σιγαλιά
θέλει να ξεχάσει τα χαράματα
τον ήλιο βάζει στα μαλλιά
ύστερα ράβει μύρια οράματα
ν'ανεμίζουν στου καημού τα μπαλκόνια
να ξυπνούν μες τα σεντόνια

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ ΑΝΤΗ
ΠΟΝΟΣ ΚΑΙ ΘΛΙΨΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΣΟΥ........
ΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΔΕΝ ΦΕΡΘΗΚΕ ΟΜΟΡΦΑ Η ΖΩΗ, ΜΑ ΣΚΛΗΡΑ ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΝΟ.........

::no.:: ::no.:: ::hug.::
ΚΑΝΕΛΛΑ_ΓΙΩΤΑ
01-03-2015 @ 20:05
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
φραγκοσυριανος
01-03-2015 @ 23:40
γυρνάει πίσω στη σιγαλιά
θέλει να ξεχάσει τα χαράματα
τον ήλιο βάζει στα μαλλιά
ύστερα ράβει μύρια οράματα
ν'ανεμίζουν στου καημού τα μπαλκόνια
να ξυπνούν μες τα σεντόνια

λαδώνει το πιστόλι
τόσος πόνος στα σαγόνια της σφιγμένος
δε λείπει κι ένα βόλι
να ξεγελιέται ο αντρειωμένος
που περιμένι στην άσπιλη ερημιά
να χτυπήσει η καμπάνα ξανά
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο