| |
Το ατσάλι χωρίς φωτιά να λυγίσεις προσπαθείς
Με το τουφέκι σου στοχεύεις εν’ αστέρι
Τα όνειρα που στοιχημάτισες μια νύχτα στου ψυρρή
Τα έχασες, τα κέρδισες, με μια ζαριά στημένη
Ιστορίες σε τοίχο ζωγραφιστό διηγούσες μεθυσμένος
Όταν στο Μπαλί πειρατές πολέμησες πριν κλείσεις τα δεκάξι
Μια Πριγκιπέσα από δράκο έσωσες γιατί ήταν φραγκάτη
Ναυαγισμένος με καρχαρίες πως ξεκίνησες θανάσιμο παιχνίδι.
Μα πιο γλυκό και πιο πικρό στο μάταιο οδυρμό σου
Να κυνηγάς μες την βροχή με ξεβαμμένη απόχη
Τις σταγόνες που στη ζωή σε πίκραναν πολύ
Άλλους να μην μουσκέψουν.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
