| |
Άδειο πλατό μες στου μυαλού μου τη σπηλιά
στήνει μια ξώβεργα, τη σκέψη μου παγώνει
και της καρδιάς μου περασμένα με θηλιά
βήματα στέρφα στραγγαλίζουνε το χιόνι.
Ακροβατώ σ΄ένα παρόν που ξεψυχά
και σ΄ένα μέλλον με τα σωθικά βγαλμένα
από μαχαίρι δίχως οίκτο που χτυπά
τη μια μπροστά, την άλλη πίσω προς εμένα.
Μια ηλιαχτίδα απ΄τον φεγγίτη θαρρετή
μπαίνει, μου γνέφει και στ΄αυτί μου ψιθυρίζει
αγάπης λόγια, ξεχασμένη στο κουτί
κάποιας Πανδώρας ξεχασμένης που σαπίζει.
Βλέπω να στέκουν, να προβάλλουν σιωπηλά
τα ολογράμματα της σκέψης μου στον τοίχο
να με διατάζουν να μην πέφτω χαμηλά
και της ελπίδας πια ν΄αφουγκραστώ τον ήχο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
