| |
| | κατάληψη |  | | |
άτακτη, αναρχική, έχεις κάνει κατάληψη στο μυαλό μου.
θα έλεγε κανείς ότι αφού κινούμαι σ’ άλλα μέρη απ’ αυτά που περπατήσαμε μαζί, θα 'ταν εύκολο ν΄ αφαιρεθώ, να ξεχαστώ ή έστω να ξεχάσω το κενό που έχεις σκάψει με τα χείλη σου, τα μάτια σου, τα λόγια σου, που μοιάζουν παραμυθένια.
Λογικά, (ειρωνεία το ξέρω.. πού να βρεις λογική μες τη σκλαβιά;), κάποιος θα σκεφτόταν πως μαζί με τους μώλωπες που ξεθώριασαν απ΄ τα πόδια μου, τα σημάδια που σβήστηκαν απ΄ το στήθος μου, θα έφευγε κι ο γλυκός ο πόνος εκείνος, που καθρεφτίζει την απουσία σου.
κι όμως, τα νιώθω ακόμα εκεί, κι ας μην τα βλέπω. Με κλειστά τα μάτια μπορώ να ψηλαφήσω το σώμα μου και να νιώσω σα deja-vu το ρούφηγμα απ΄ τα χείλη σου, το σφίξιμο απ΄ τα χέρια σου, που τα 'νιωθα να κλέβουν κομματάκι-κομματάκι το είναι μου -για να με αφήσουν μισή.
Μπορώ ακόμα να νιώσω τα εθελούσια βήματα της καρδιάς μου προς εσένα. Κάθε χαμένη αναπνοή, κάθε χαμένος κτύπος, σαν η γή να έχασε μια στροφή, στο κάθε βήμα.
Και είναι πάλι πολύ δύσκολο να προσδιορίσω τη στιγμή που σκλαβώθηκα, μα θα ΄ναι τη στιγμή που σταμάτησα να σιχαίνομαι τη λέξη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | naira | | | |
|
aridaios
04-03-2015 @ 17:40 | Μπορώ ακόμα να νιώσω τα εθελούσια βήματα της καρδιάς μου προς εσένα. Κάθε χαμένη αναπνοή, κάθε χαμένος κτύπος, σαν η γή να έχασε μια στροφή, στο κάθε βήμα. ::yes.:: καλοοοοοοοοο ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
