| |
| | Taoubaté 2015 |  | | | Τα μέρη όπου έζησα, τους φίλους όπου έκανα όλα τούτα, τα ξαναζώ σ' ένα "στρενό προσκύνημα" τουλάχιστον όσο προφτάσω. Αυτό είναι και το νόημα αυτής της συλλογής | | |
[align=center]Βρίσκομαι τώρα μέσα στη μπόρα χωρίς ομπρέλα να προχωρώ
έχω μουσκέψει μα μου αρέσει στα περασμένα να περπατώ
πέρασαν χρόνια, μισός αιώνας, άλλες συνήθειες, άλλοι καιροί
νέοι ακόμα, στα πεζοδρόμια, συγκεντρωμένοι, όλοι εμείς,
τις κοπέλλες να κοιτάμε,
πάνω κάτω να περνάνε,
κι όταν οι ματιές μας σμίγουν,
τις διαθέσεις να προδίδουν
με χαμόγελα και νάζια,
υποσχέσεις στα σκοτάδια.
Όλα τούτα έχουν σβήσει
και κανείς δεν θα γυρίσει
κανείς άλλος από μένα
νοσταλγός στα περασμένα
τώρα στο δρόμο, βρίσκομαι μόνος χωρίς ομπρέλα μες στη βροχή
γνώριμος δρόμος, άλλος ο κόσμος και άλλη είναι η εποχή
και οι αλήθειες, και οι συνήθειες έχουν αλλάξει κατά πολύ
μόνο μια γριούλα, η καϋμενούλα σαν κάτι θέλει να θυμηθεί
Έχει κολλήσει πάνω τη μύτη, στο πέρα τζάμι και με κοιτά
ίσως νομίζει πως με γνωρίζει, κουνά το χέρι και χαιρετά
ή μήπως πάλι βλέπει το χάλι ενός αγνώστου, ενός τρελού
ενός χαμένου ή μεθυσμένου όπου δεν έχει να πάει που
μα τα γαλανά της μάτια
μου θυμίζουν τώρα κάποια
που με χείλη βελουδένια
μου ‘βαλε φωτιά στο αίμα
κι ήμουνα τρελός μαζί της
όταν πήρα το φιλί της
αλλά είχα πίσω κάνει
όταν ζήτησε στεφάνι
και προχωράω, κοντά της πάω και κείνη φεύγει για μια στιγμή
ανοίγ’ η πόρτα και όπως πρώτα παίρνω στα χείλη ένα φιλί.
Αχ Αντωνιέτα, τα χρόνια πέτα και ξαναγύρνα στην εποχή
που σε ποθούσα και λαχταρούσα να σε φιλάω κάθε στιγμή.
…………………………………………………………………..
τώρα δυο γέροι, χέρι με χέρι στο τραπεζάκι πίνουν καφέ
στεγνά τα ρούχα, χωρίς παπούτσια, σκιές του κόσμου από το χθες
υγρά τα μάτια, λειψά τα δάκρυα, μένουν θλιμμένοι και σιωπηλοί
έχουνε γύρει στο παραθύρι και δίνουν ένα στεγνό φιλί
[align=center]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Ψάξε το γιατί (procura porquê) | | | |
|
ΒΥΡΩΝ
06-03-2015 @ 14:37 | ::theos.:: ::rock.:: ::theos.:: | | ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ
06-03-2015 @ 14:47 | Στο τέλος μονάχα οι αναμνήσεις μας θα είναι η συντροφιά μας ...
Καλημέρα Δημήτρη !!!!!! | | ΛΥΔΙΑ_Θ
06-03-2015 @ 14:56 | Πανέμορφο Δημήτρη !!!!! Καλησπέρα | | Pavlos Melas
06-03-2015 @ 17:03 | μα τα γαλανά της μάτια
μου θυμίζουν τώρα κάποια
που με χείλη βελουδένια
μου ‘βαλε φωτιά στο αίμα
κι ήμουνα τρελός μαζί της
όταν πήρα το φιλί της
αλλά είχα πίσω κάνει
όταν ζήτησε στεφάνι
Πανέμορφο και νοσταλγικό φίλε Δημήτρη!! | | CHЯISTOS P
06-03-2015 @ 17:56 | Μιά τέτοια Οδύσσεια ήθελα να περάσω κι εγώ... Ταξίδι με τα όλα του, που λυπάσαι μόνο για τα πράγματα που δεν πρόλαβες να κάνεις, - και σε σένα είναι τόσο λίγα ! - !!
::up.:: ::theos.::
| | pennastregata
06-03-2015 @ 20:10 | Έξοχο... | | ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
06-03-2015 @ 22:38 | Ωραίο.
::382.::
| | Dimitri Favvas
07-03-2015 @ 00:11 | Ευχαριστώ τους φίλους και χαιρετώ από τη Βραζιλία.
Η Οδύσσεια που λες Χρήστο και που εγώ την ονομάζω "στης γης τα μονοπάτια" είναι στη διάθεσή σου όποτε τη ζντήσεις. Έτσι θα με θυμάσαι αν δεν ξανασυναντηθούμε | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
